Mooie Belgische Wandeling: ter gelegenheid van 100 jaar «De Grote Oorlog»

DIT JAAR 2014 MARKEERT DE 100 JAAR SINDS HET BEGIN VAN DE EERSTE WERELDOORLOG, EEN CONFLICT VAN ONGEKENDE GEWELD, BIJZONDER DODELIJK, DAT DE VOLKEREN VAN EUROPA IN 1918 DEED ZEGGEN: "NOOIT MEER DAT!". AANGEZIEN DE MENS IS WAT HIJ IS, WETEN WE WAT ER VAN IS GEKOMEN... WE NEMEN JE MEE VOOR EEN HERINNERINGSWANDELING VAN MEER DAN 200 KILOMETER. Het ontbreekt zeker niet aan herinneringsplaatsen wanneer het gaat om de Eerste Wereldoorlog: de Ijzer, de Somme, de Marne, Verdun, het Pad der Dames... Maar om er een mooi BBB-parcours uit te tekenen, is niet echt eenvoudig. Het is te ver weg, of de wegen zijn niet interessant, of wat weet ik nog meer... Daarom hebben we ervoor gekozen om op zoek te gaan naar de sporen van de Grote Oorlog in de nabijgelegen Ardennen. En daar, verrassing, het gebied rond Sedan, dat vooral door liefhebbers van militaire geschiedenis wordt gekend vanwege de Duitse doorbraak in Sedan in mei-juni 1940, herbergt tal van herinneringsplekken die we je willen laten ontdekken. En de Franse Ardennen garanderen ook aangename, goed onderhouden maar weinig bewoonde wegen. Heb je ooit een Fransman gezien die zijn vakantie doorbrengt in het 08 (dat is het nummer van het departement van de Ardennen), jij? Wij niet, en dat is maar goed ook. We hadden daarom afgesproken in Gedinne, op een steenworp afstand van het Hexagone. Om dit vriendelijke dorpje te bereiken - dat we al eerder hadden bezocht in het kader van onze BBB "Kortsluiting" waar het ging over de motorroutes van Chimay, Gedinne en Jehonville - is het het beste om de E411 Brussel-Luxemburg bij Achène (afrit nr. 20 bis) te verlaten, de Route Charlemagne richting Philippeville te nemen en deze na een paar kilometer te verlaten om richting Dinant te gaan, van waaruit we koers zetten naar Beauraing. De weg van Beauraing naar Gedinne is in een meer dan acceptabele staat voor een Waalse weg en zijn grote bochten zijn een waar genot. We moeten alleen een eventueel flitsapparaat in de doorgang van Vonêche in de gaten houden. Bij de ingang van Gedinne, ter hoogte van de Garage du Circuit, ga niet verder naar Gedinne-Station, maar sla rechtsaf naar Gedinne-dorp. Je neemt een deel van het parcours van de circuit van Gedinne. Een mooie start... DIT PUNT… Gedinne, daar zijn we! Verdorie, geen kans om een open café te vinden. Toch is het marktdag... En het is al 9 uur. Jammer voor de Gedinnois café-eigenaren! In gezamenlijk overleg met Serge, die ons vergezelt voor deze verkenning met zijn 1200 GS "met waterkoeling", besluiten we te stoppen bij het eerste leuke café. Koers naar het zuiden, richting de Semois. Jaco en ik laten Serge voorgaan, kennelijk "warm gebakken"... Onze respectieve Tigers, 12 en 10 jaar oud, zouden het best kunnen volgen, maar zonder onze vroege zwart, is onze stemming niet erg prestatiegericht... In Bohan vinden we een open café nabij de brug. Zoals gebruikelijk in de Semois zijn de Vlamingen en Nederlanders in de meerderheid. Zelfs de café-eigenaar komt van Over-Moerdijk... Dat gezegd hebbende, de ontvangst is charmant en we krijgen elk een klein glaasje Advocaat als bonus. We zouden bijna denken dat we in Batavië zijn... Ongeveer na Sugny slaan onze banden een "oeh" van opluchting als ze de Franse asfalt raken. Zelfs als Frankrijk momenteel niet in de beste periode van zijn geschiedenis verkeert (eufemisme...), moet men erkennen dat het meer dan een lengte voorsprong heeft op ons kleine land als het gaat om de kwaliteit van het wegennet. In Saint-Menges zien we een "sterke huis" vol met granaatscherven aan ons voorbijgaan: het dateert van mei 40, niet van 14-18! Laten we van de doorgang door Sedan gebruik maken om tanken "vijfennegentig" in het tankstation van een hypermarkt, en rijden maar! Aan de kant van Wadelincourt wacht "This Point", het Amerikaanse monument dat de uiterste opmars van de Amerikaanse troepen tijdens de Eerste Wereldoorlog markeert. De plek is niet erg bekend, maar is uiterst symbolisch, aangezien de Amerikaanse deelname in de laatste fase van de oorlog 14-18 een bepalende rol speelde in de uiteindelijke overwinning. Enkele kilometers verder zijn hier de Franse en Duitse begraafplaatsen van Noyers-Pont-Maugis, majestueuze en tegenwoordig vredige plekken die het waard zijn om bezocht te worden. We gaan verder via enkele rustige departementale wegen, waar het fijn rijden is "op gevoel", zonder voortdurend op de teller te hoeven letten. Deze kleine wegen zullen je achtereenvolgens naar Thelonne, Bulson, Maisoncelle-et-Villers, Raucourt-et-Flaba leiden. We komen in de buurt van de Butte de Stonne. Bovenop genieten we van een prachtig panoramisch uitzicht over deze kleine hoek van Frankrijk waar Franse en Duitse pantserwagens elkaar in mei 1940 troffen... Eerste of Tweede Wereldoorlog, het land in de regio is doordrenkt van bloed... We hebben onze route zo gepland dat je rond het middaguur in Buzancy aankomt, waar je een van die schattige restaurantjes vindt zoals wij ze graag hebben (zie onze "gastronomische tussenstops"). En als je een beetje vroeg bent, drink dan een (klein) glaasje op onze gezondheid. Maar niet overdrijven, hè, want in de middag zal het blijven draaien! Bij vertrek, kijk ook eens naar de Maison du Cheval de Trait Ardennais... HERINNERING AAN ROLAND GARROS Met een volle maag en moraal helemaal in orde, vervolgen we onder een stralende zon over de kronkelige wegen richting Saint-Morel waar we op zoek gaan naar de steen ter nagedachtenis van Roland Garros, de beroemde Franse jachtpiloot van de Eerste Wereldoorlog. Al in 1913 voltooide de man de eerste vlucht over de Middellandse Zee, wat hem in die tijd enorme populariteit opleverde. Ons roadbook brengt je direct naar de juiste plek, maar wij hebben er wat moeite voor moeten doen om deze steen te vinden. De toegang, bij de plek "Champ du Prêtre", is wel aangegeven, maar veel borden zijn verdwenen. Dus hebben we het gedaan zoals in oude tijden: de weg vragen aan de bewoners. Een gelegenheid voor vaak verrijkende uitwisselingen, ook al kunnen grote trails een beetje intimiderend zijn voor de leek. Aan de kant van Savigny-sur-Aisne genieten we van een bocht of twee, zeldzaam in deze regio met zijn zachte glooiingen, voordat we langs het water rijden richting Falaise. We naderen de Nationale Necropole van Chestres. Nogmaals, neem de tijd om even te stoppen en adem te halen. Wat een rust onder de bomen en wat een majesteit. De sfeer hier is er een van bezinning en rust… We pakken de motoren weer op richting Vouziers. Let op de naderende stad: de "beelddozen" zijn daar en goed aanwezig! Het is dus door de snelheden strikt te respecteren dat we Vouziers binnenrijden. De Grand-Place verwelkomt ons voor een consumptie. Wat een geluk om te loungen en je indrukken te delen onder een heerlijke zon... Verkwikt, rijden we noordwaarts: nog veel bochten op het programma, op weinig voorkomende maar goed onderhouden wegen. Een zekere vorm van mot gelukkigheid. In Flize komen we aan de poorten van Charleville-Mézières. We omzeilen de prefectuur van de Ardennen via Vrigne-sur-Meuse, waar de laatste soldaat van 14-18, Augustin-Joseph Trébuchon, zou zijn gevallen, 17 minuten voor de wapenstilstand. Je denkt dan dat er mensen zijn die echt pech hebben... EIND FASE IN HET BOS We komen nu aan in de laatste kilometers van deze lus die 220 kilometer telt... Neufmanil, Gespunsart, Nouzonville, Les Hautes-Rivières. We duiken weer de grote Ardennenbossen in. De finishlijn en Gedinne zijn in zicht. Pas op voor het wild: een ree dat voor je wielen verschijnt, doet je hartslag stijgen tot 150, geloof ons. Dus niet te veel enthousiasme, ook al zijn deze laatste kilometers vol bochten aan de Franse kant vooral aantrekkelijk. Goede reis en wees voorzichtig! GASTRONOMISCHE TUSSENSTOPS - Hotel-restaurant du Saumon: we zijn al een aantal jaren aan het rondtrekken in het departement Ardennen, van voor naar achter en van links naar rechts. En toch kenden we het hotel-restaurant du Saumon in Buzancy niet. Wat een vergissing! Ter verdediging moet gezegd worden dat Julie en Damien, de eigenaren, de zaak minder dan een jaar geleden hebben overgenomen. Ze hebben er een plek van gemaakt waar je prettig kunt tafelen. In de keuken zorgt Damien, die door de Hotelschool van Namen is gegaan, ervoor dat de kwaliteit van de keuken gegarandeerd is, terwijl Julie in de zaal een efficiënte en vriendelijke service biedt. De menu van de dag, meer dan aan te raden, biedt je een voorgerecht, hoofdgerecht en dessert voor de prijs van 15,50€. Wat kan je nog meer wensen? Hotel-restaurant du Saumon, 4 place du Général Chanzy, 08240 Buzancy. Tel.: 00/33/(0)3 24.71.79.86. www.hotel-buzancy.fr - Le Relais du Vert d’Eau: iets verderop op onze route, in de kleine landelijke gemeente Grandpré, is de Vert d’Eau echt een ouderwetse bar-tabak, typisch voor een bepaalde landelijke Frankrijk, helaas met uitsterven bedreigd. Wat ontbreekt is Papy Moujeaux, met een baret op zijn hoofd en een Gitane papier-maïs in zijn mond, aangekomen in zijn oude 2CV-vans... De plek is vreselijk gastvrij en tijdens de maaltijden is er altijd een dagschotel (8€) of een menu van de dag (13€) voor je. Het is beter om zeker te zijn van de openingstijden van de zaak voor je langsgaat... In het weekend is reserveren verplicht. Le Relais du Vert D’Eau, 08250 Grandpré. Tel.: 00/33/(0) 24.30.50.33.