Mooie Belgische Wandeling: Een zomer in Villers - Deel 2 - De Villers, vervolg maar niet daar

In de familie van de Villers, hier zijn de ouders van Luxemburg… Belgisch, natuurlijk! In juli trekken we naar het grote zuiden naar droomachtige landschappen en wegen van hoge motorkwaliteit, om onze verkenning van de Villers in Wallonië voort te zetten. Iedereen in het zadel, er zijn BBB of mooie, niet-banaliteiten (!) te rijden deze maand juli. Ferrières zal ons vertrekpunt zijn. Gemakkelijk bereikbaar via de E25, biedt de gemeente ons een hint naar onze eerdere BBB. We hadden in Villers-le-Temple halt gehouden bij het “Café des Sports”. Vandaag starten we voor een ander “Café des Sports”. Na het verlaten van Ferrières is de toon gezet: kleine wegen, wijdse horizon en vreugde voor iedereen… Villers! Want we bereiken al snel Villers-Sainte-Gertrude. Deze kleine, aangename gemeente heeft haar naam te danken aan haar lange verbondenheid met het klooster Sainte-Gertrude van Nivelles, tussen de 10e en 16e eeuw. We beginnen aan een lange afdaling naar het zuiden. Na een paar bochten en haarspeldbochten na dit eerste Villers nemen we de N806 om de Bois du Pays te doorkruisen, dat is echt iets om niet te missen. OP NAAR DE HOOGTES We surfen van kam naar kam, tussen beboste gebieden. Het uitzicht breidt zich uit, de ogen raken verloren in de boomtoppen. We bereiken de N30 om voorbij de Baraque de Fraiture te gaan. Het op twee na hoogste punt van België, op 652 meter, hadden we tot nu toe kunnen genieten van een weinig bewolkte blauwe lucht. Bij onze aankomst bij de Baraque de Fraiture was de lucht grijs en loodzwaar, alsof de wolken door deze barrière van de Hoge Ardennen werden vastgehouden. De N30 leidt ons langs de E25. Het is verbazingwekkend om te zien hoe de snelweg omheind, roosterachtig, opgesloten is. Behalve dat je niets ziet, heeft de snelweg een gevangenis-achtig uiterlijk. Bah! Achouffe en zijn beroemde brouwerij liggen op een steenworp afstand. Voor de dorstigen beloven we terug te komen. Net als naar Houffalize, dat we alleen maar doorkruisen, na een lange afdaling in brede bochten. Neem de tijd om bij het omhoogrijden van de zuidelijke helling een blik te werpen op een klein standbeeld. Rechts van je lijkt een figuur op Tchantchès! Maar nee, het is een eerbetoon aan Pogge (uit te spreken als Poje), een beroemde Schaerbeekois in de 19e eeuw, die het er gewoontemaken om alle buurconflicten op vriendelijke wijze op te lossen. Houffalize is met Schaerbeek verweven… Daarom dit eerbetoon, dat tot veel feestelijke uitwisselingen tussen de twee gemeenten leidde. We verlaten snel de stad via de N30, voordat we een mooie route naar Vissoule en Tavigny nemen. Het asfalt is volledig vernieuwd voor de doortocht van de wielerwedstrijd Luik-Bastenaken-Luik. Dat moet er goed uitzien voor de beelden die vanuit de helikopter worden genomen! Laten we ons humeur niet bederven en genieten van de volgende bochten in een zeer aangename entourage tot aan Tavigny. OORLOGSBEKENDHEDEN We zetten onze afdaling voort. In letterlijke zin bevinden we ons nog maar 488 meter boven zeeniveau. Dank je, Tripy! We peddelen over de hoogvlaktes van deze mooie provincie, tussen groene weilanden en beboste gebieden. Enkele dorpen verfraaien dit stuk: Boeur, Bourcy of Arloncourt. We zijn nog maar enkele honderden meters van het Groothertogdom verwijderd. De huizen beginnen een andere sfeer te tonen. De straten zijn smal, het asfalt in goede staat, het landschap prachtig. Geluk is zo simpel als een motorrit! We naderen Bastogne. De hele regio was in december 1944 en januari 1945 het toneel van intensieve gevechten. Bij de ingang van Marvie getuigt een toren van een Amerikaanse tank van deze bloedbaden. Nog enkele kilometers door prachtige bosmassieven, en we bereiken in de vallei het dorp Villers-la-Bonne-Eau. Het draagt zijn naam van een wonderlijk bron die verschenen zou zijn toen de dorpsbewoners, wanhopig door een brand die hun huizen verwoestte, begonnen de Heilige Barbara, hun patrones, aan te roepen. Meteen sprong er een bron naast de kerk. De brand kon toen snel worden geblust. Dank je, heilige Barbara! Nu nemen we weer wat hoogte terwijl we handig, van haarspeld naar haarspeld, over smalle wegen rijden. We steken de Sûre over bij Strainchamps. Terwijl er verder naar het noorden het beroemde “Entre-Sambre-et-Meuse” is, bevinden we ons hier in het “Entre-Sûre-et-Strange”! Een omweg over de N848 en we komen in het centrum van Fauvillers. Op het mooie driehoekige groene plein houden we halt om onze hongerige magen te stillen na zoveel mooie dingen. Een vriendelijke brasserie (met een uitgave van de lokale krant voor iedereen!) laat ons snel op krachten komen. We hebben nog een heel aantal kilometers te gaan, want we zijn pas bij de helft van deze BBB, die ons naar een van de verste uithoeken van Wallonië leidt. Het bos van Anlier wacht op ons. Wat een wonder! Bij een bocht ontdekken we een wand van vegetatie, die verticaal door de weg wordt doorbroken. Aanval! DE 4 BROERS Na het verlaten van het bos zijn we nog maar een paar meter van het dorp Behême verwijderd. Tussen het beroemde Beierse merk en het lied van Aznavour (ja: “ik spreek van een tijd die de ondertwintigers niet kunnen kennen… die behême zoveel betekende als we zijn gelukkig”) konden we dit dorp niet missen. Deze keer doorkruisen we het bos van Rulles. Na een doorgang onder de E25 maken we een korte pauze bij de eik van de 4 zonen Aymon. Op een oude, afgezaagde stam zijn vier scheuten gegroeid, voordat ze samensmolten, zoals de 4 broers. De majestueuze boom zou ongeveer 250 jaar oud zijn. Het is 100 meter van de weg af. Villers-sur-Semois wacht op ons. Het is een typisch dorp van de Gaume, met zijn ver uit elkaar staande huizen en een algemeen vlak reliëf. In Sainte-Marie verrast ons het officiële gebouw van de gemeente. Zoals bij de meeste gemeenthuizen in de regio staat er groot “Mairie”. Dit alles geeft de regio een aangename Franse geur. We maken een korte stop in Bellefontaine, nauwkeuriger gezegd op de militaire begraafplaats die de weg omzoomt. Deze werd door de Duitsers vanaf 1917 aangelegd, 527 Franse soldaten en 928 Duitse soldaten liggen daar begraven. Zij vielen allemaal tijdens de heftige slag van Bellefontaine op 22 augustus 1914. De eenvoud en de rust van de plek zetten aan tot nadenken. Tussen ironie en moreel van de geschiedenis vinden al deze mannen, die elkaar voor het “vaderland” afmaakten, naast elkaar, in alle eeuwigheid. We zetten de reis met een zwaar hart voort. Onze gedachten worden echter snel weer vrolijk. Bijna zes kilometer bochten laten ons de Grand Bois de Lahage doorkruisen. Ach, wat een genot! We rijden onder de spoorlijn door en bereiken Meix-Devant-Virton. Het parcours leidt je naar de kerk en naar het dorpscentrum, om te genieten van een mooi uitzicht op de daken en de loop van de vallei, die wordt onderstreept door de weg, de rails en de Chevralle. Deze kleine rivier heeft zijn sporen in het reliëf achtergelaten. Sinds Fauvillers zijn we in de buurt van veel water. De hele regio is doordrenkt van beekjes, rivieren en andere stroompjes: de Chevralle, die we ontdekken, maar ook de Anlier, de Rulles, de Semois, de Sûre, het Strange enzovoort. Aan de voet van de kerk van Meix-devant-Virton nodigen enkele banken uit om te luieren. We genieten van een paar zonnestralen. Wiegen van het gedempte geluid van de vallei, halen we de kaart tevoorschijn om ons te oriënteren. FRANSE INVLOED We zijn nu heel dichtbij Villers-la-Loue, wiens Latijnse naam Villare Allodium was. Het was een erfbezit, dat vrij en bevrijd was, in tegenstelling tot een leengoed, dat de toekenning van een heer is. Dit vijfde Villers van de dag is een zeer klein dorp. Van hieruit moeten we naar het westen afslaan om een uitstapje naar Frankrijk te maken. Zoals gewoonlijk zou het zonder het bord van de grensovergangen onmogelijk zijn te weten of je in Wallonië of in het Hexagon bent. Onmiddellijk na Sommethonne, op Belgisch grondgebied, rijden we door de straten van Thonne-la-Long, in Frankrijk. Aan de muren van de kerk zijn de laatste sporen van de verkiezingscampagne nog steeds zichtbaar, met de portretten van de tien kandidaten voor de presidentsverkiezingen. Na het dorp Avioth genieten we van mooie bochten in de afdaling naar Breux. De naam van het dorp herinnert ons aan de “Pogge” van eerder. Op Brusselse wijze betekent “breu” broer, en de twee regio's die we aan beide zijden van de grens doorkruisen zijn in feite “broers” of liever zussen. Een mooie weg naar Fagny wacht op ons, voordat we links afslaan naar de kleine D17, terugkeren naar België en de finishvlag van deze BBB bereiken: Villers-devant-Orval. We konden niet anders dan halt houden bij het nabijgelegen café bij de kerk: “Le Villers” geeft ons de gelegenheid om het laatste glas voor de terugkeer te genieten. Florenville en Neufchâteau zijn niet ver weg, om de E25 te bereiken. Goede reis, voorzichtig en veel plezier met de Villers! GENIETVOLLE HALTES - Ferrières: Het Café des Sports is een dorpsbistro, zoals we ze graag zien, met een gezellig terras. Café des Sports, 6 plaats de Chablis, 4190 Ferrières. - Fauvillers: L’Eldo is een café-restaurant dat u een eenvoudige en goedkope keuken biedt, zodat u met een volle maag op pad kunt. L’Eldo, 40 rue du Centre, 6637 Fauvillers. Tel.: 063/60.01.93. - Villers-devant-Orval: Het Café Le Villers is een must, waar je alleen maar kunt stoppen om de vriendschapsdrank voor de terugkeer te genieten. Het is een dorpsbistro met een houtgestookte oven, die het mogelijk maakt om 's avonds pizza's te bakken als de honger toeslaat. Le Villers, plaats Dom Marie-Albert, 6823 Villers-Devant-Orval.