Verslag Benelux Trophy 2024: Spa-Francorchamps

Toen de Yamaha R3-R7 Cup zich afmeldde om in het voorprogramma van de 8H de Spa de Motos EWC te rijden, sprong de Belgische Motorrijdersbond onmiddellijk op de kar om de Benelux Trophy in Spa-Francorchamps aan de start te laten komen. Omdat de race pas laat, zeg maar last-minute, aan de kalender werd toegevoegd, konden o.a. Thijs Peeters en Yan Ancia, notabene twee rijders aan de top van het klassement en smaakmakers bij de SBK’s, niet aanwezig zijn. Dit zorgde dat er wat wrevel en gemor was voor aanvang, maar eens de motoren aan hoge snelheid de Raidillon opstormden, was het grootste deel al snel vergeten. Luid het spreekwoord ook niet, ‘de afwezigen hebben altijd ongelijk’. Een dergelijke kans kon men niet uit handen laten glippen. Wat vooral belangrijk is en ons werd toegefluisterd door mensen van de federatie, is dat de leidinggevenden van PHA, onder leiding van preses Claude Michy, vol lof waren over de aanwezige ‘Beneluxers’ en de geleverde actie.

Tekst en foto's: Jan Vermeer

De rijders van de Benelux Trophy mochten zich opstellen in de oude pitstraat tussen ‘La Source’ en de 'Raidillon’ meteen twee mythische plaatsen van het circuit. Net geen veertig rijders, hadden zich ingeschreven en opgesteld in de oude boxen, waarbij heel wat piloten nog geen meter, laat staan een race, op het roemruchte circuit hadden gereden. De oude boxen tussen La Source en Eau Rouge, hier druipt de geschiedenis van de muren en komt ze uit kieren en krochten, want sinds mensenheugenis stonden hier rijders als Giacomo Agostini, Barry Sheene, of nog andere “Mick” Doohan’s opgesteld, waarbij de Brit zaliger waarschijnlijk rustig een sigaretje opstak en met de eerste de beste blondine aan het flirten ging. Dat waren nog is andere tijden en deze behoren natuurlijk tot het verleden. Dat de EWC-organisatie de Benelux Trophy niet als een snel-snel tussendoortje beschouwde, blijkt uit het feit dat het tijdschema van de fabrieksjongens, op vraag van de nationale piloten uit het Benelux kampioenschap, werd aangepast. Eerst waren er op vrijdag twee kwalificatietrainingen met een tussen-tijdspanne van amper 15 minuten, klinkklare onzin natuurlijk en zelfs geen tijd om andere rubbers te steken. Zo werd het tijdschema veranderd en kwam er een tussenpauze van ruim een uur tussen Q1 en Q2.

Road Runner en Wile E. Coyote

De grote broadcasting firma’s hebben ook hun klauwen gezet in de mega-sportevenementen en zo mocht ik drie dagen lang met een fluorkleurig hesje van Warner Bros. Discovery Sports rondlopen, waarbij ik me net Wili E. Coyote voelde die de veel te snelle Road Runner met zijn camera achterna zat. Van de snelle en steile Raidillon, via de 180° bocht Brussel naar de S-bocht Fagnes, door Didier De Radigues zo lyrisch ‘le Pif-Paf' genoemd, overal gaat het razendsnel. De openingsrace voor de Benelux Trophy werd op vrijdag in de late namiddag gehouden en het was Bram Lambrechts die op zijn Duc kopstart nam.

Drie ronden kon hij de leiding houden maar moest toen eerst Pepijn Bijsterbosch en later Côme Geenen voorlaten. Meteen lag het podium bij de superbikes vast met als winnaar noorderbuur Bijsterbosch. Verder volgden Ouri Bikkems, Luca De Vleeschauwer, Gian Mertens en Sebastien Le Grelle. De Honda-boys hadden het ook rondenlang met elkaar aan de stok. Maar vooral het trio, Bikkems-De Vleeschauwer-Mertens, zoefde op minder dan een halve seconde voorbij aan de dambordvlag. Bij de SSP probeerde de leider in de tussenstand, Romain Louppe, even Jef van Calster af te houden, maar laverend tussen de 1000cc’ers was er geen houden aan. De Aarschottenaar Van Calster won dan ook met ruime voorsprong de wedstrijd voor Louppe en Fransman Tonino Sabia.

Als aan een lijntje

De herneming werd op zaterdagvoormiddag verreden en ondanks het vroege uur kwam het volk in groten getale toe. Volgens de organisatie passeerden op zaterdag, wanneer eveneens de Endurance World Championship koers van acht uren doorging, ruim tienduizend toeschouwers de ingangspoorten. Opnieuw kozen Bijsterbosch, Lambrechts en Geenen het hazenpad en vlogen wiel in wiel over het Ardens circuit. Toen Côme Geenen, zich verremde in de chicane voor start-finish en terugviel naar positie drie, dacht men dat de race gelopen was, maar niets was minder waar. De Brusselaar remonteerde eerst Lambrechts om even over half koers ook de Nederlander van de leiding te verdringen. Motorsport van de bovenste plank. Verder volgden Bikkems, De Vleeschauwer en Mertens. De Londerzelenaar had het opnieuw de ganse race aan de stok met merkgenoot Le Grelle, maar won nu wel het pleit. In de 600cc-klasse stond er opnieuw geen maat op Van Calster, die won voor Louppe en de Nederlander Wes Kleinfeld.

Na afloop kon en kan men alleen tevreden terugkijken want alle ingrediënten waren in Spa aanwezig; blakende zon, spannende races annex duels, topmotorsport van de bovenste plank, een mooi publiek en een roemrucht circuit met een geschiedenis om U tegen te zeggen. Alleen Jack’s, vroeger Gamma, Racing Day in Assen komt kwa megaevenement in de buurt van de EWC-driedaagse. Ja, er moet nog wat gefinetuned worden, maar je kan niet anders besluiten dat het weekend geslaagd is. Volgend jaar Francorchamps terug op de kalender, heren van de wegracecommissie? Liefst in januari dan!

P.S. Toen ondergetekende, Christian Dejasse, de kersverse BMB-voorzitter sinds maart dit jaar, in de wandelgangen tegenkwam na Race 2, sprak deze laatste over het geboden spektakel in het voorprogramma; “Wat een races van de Benelux Trophy... Dit MOET gewoon op de kalender..., - vroeg op de kalender-, en de onderhandelingen moeten snel beginnen. Morgen, nee vandaag nog.”, aldus een enthousiaste voorzitter.