Rij-indruk Suzuki GSX-8R

Als er één merk is wakker geschoten, dan is het Suzuki wel. Jarenlang bleven grote nieuwigheden uit, maar nu ambiëren de Japanners minstens drie nieuwe motoren per jaar. De eerste voor 2024 is de Suzuki GSX-8R. Een prachtig gestileerde racemotor die zich zowel thuisvoelt op het circuit als op de openbare weg. Het is een van de vele tekenen aan de wand dat het sportieve middensegment helemaal terug is. 

Vorig jaar lanceerde Suzuki de GSX-8S, die samen met de Hornet van Honda het middensegment van de naked motoren in 2023 flink doorheen schudde. De internationale pers was unaniem enthousiast over Suzuki’s scherpe uitspatting, maar tot mijn grote spijt ben ik er nooit toe gekomen om de GSX-8S persoonlijk te testen. Met de komst van de GSX-8R krijg ik nu toch een kans om kennis te maken met het nieuwe platform. 

Jin-Ki-Ittai

We nemen de lift naar de 34ste verdieping. Op het hoogste punt van Sevilla in de beruchte Torre Sevilla, staat de GSX-8R te blinken in een grijze vergaderzaal. Een omgeving van contrasten waarin de motor op een subtiele manier weet op te vallen. Om met de deur in huis te vallen - ik vind deze GSX-8R nu al kandidaat voor de titel mooiste motor 2024. De verhoudingen lijken vanuit elk oogpunt te kloppen en de motor steunt niet op excessen om op te vallen - zoals de nieuwe koplampen bij de Duke’s van KTM om een voorbeeld te noemen. Het is een rustgevende motor om naar te kijken zonder een geeuw uit te lokken. De designer stelt zich even later voor tijdens de presentatie en is duidelijk trots op zijn ontwerp. Hij legt ook uitdrukkelijk de nadruk op de paneelovergangen die naadloos in elkaar overvloeien. Met een maniakale precisie is deze motor geboetseerd. Er wordt zelfs een Japanse term bijgehaald om de ontwerpfilosofie extra body te geven, en die klinkt als volgt: “Jin-Ki-Ittai”. Dat is zoiets als mens en machine die een worden. Niet bijster origineel maar een leuke afwisseling in de verder technische presentatie. Zo krijgen we zelfs de technische lay-out te zien van de bekabeling. Een detail zou je denken, maar niemand wordt enthousiast van zichtbare kabels, dus ook nu komt er een ingenieur aan bod die met veel passie uitlegt hoe hij de kabelbomen zo subtiel mogelijk heeft weggewerkt in de motor. Hij heeft zijn werk alleszins goed gedaan, anders mocht hij waarschijnlijk niet mee naar Sevilla.  

Monteblanco

De keuze voor Sevilla is niet louter geïnspireerd door de eeuwig schijnende zon, maar ook door het nabijgelegen circuit van Monteblanco. En het wil lukken dat er boven Monteblanco nog eens één van de betere openbare stuurwegen in Europa ligt. Want zoals elke sportieve motor in het middensegment, benadrukken ze bij Suzuki graag dat de GSX-8R een hybride motor is die zowel kan schitteren op de openbare weg als op het circuit. Uiteindelijk is de kans groot dat deze motoren 99 procent van de tijd gewoon op de weg zullen rijden. We krijgen zelfs een compacte set zijkoffers te zien als optiepakket voor de minimalistische reiziger. Vandaag geen lange reizen, maar een voormiddag kennismaken met de HU-4103. Een weg naast de Rio Tinto die de eigenschappen van een circuit heeft. Er is nagenoeg geen verkeer, de kwaliteit van de weg is uitstekend en de overzichtelijke bochten geven je net iets meer marge. De GSX-8R kan hier zijn tweecilinder-in-lijn voluit laten gaan. Deze is natuurlijk overgenomen van de GSX-8S die met een inhoud van 776 cc, 83 pk aan 8.500 opm produceert. De 270° krukas zou ongeveer hetzelfde karakter nabootsen als de 90° v-twin’s van Suzuki. De ontstekingstijd is alleszins hetzelfde maar een exacte kopie is het niet. En dat hoeft ook niet, want de tweecilinder-in-lijn doet het prima en behoort tot de charmantste op de markt. Het motorblok pikt perfect op en loopt in de meest rechte lijn door tot de begrenzer. Sommigen zouden zeggen “te lineair” maar voor de openbare weg is het prima. De bijhorende quickshifter werkt in twee richtingen en doet het uitstekend. Via drie rijmodi kan je de gasrespons aanpassen. De manier waarop is heerlijk eenvoudig en Suzuki toont hoe het moet. Ze zijn mee met hun tijd zonder de boel nodeloos complex te maken. Het stuur zit niet afgeladen vol met knoppen en dat is een verademing. Ook de tractiecontrole kan je in drie standen aanpassen en daarmee houdt het op qua instellingen.

Showa

De vering komt in tegenstelling tot op de GSX-8S van Showa en niet van KYB. De nieuwe opstelling zou een nog sportiever rijgedrag moeten toelaten met de focus op meer gevoel vooraan. Enkel de monoshock van Showa heeft achteraan een instelbare veervoorspanning. Verder moet je het doen met de basisinstelling die door de ingenieurs van Suzuki is afgesteld. Deze neigt soms naar de stugge kant voor de openbare weg, maar voor een sportieve motor is dat een te verdedigen keuze. Wie anders wil, kan beter shoppen in de V-strom afdeling. Het tempo is ondertussen van zo’n sportieve aard dat de vering serieus op de proef wordt gesteld. Hoewel de weg naar de perfectie neigt, zit er hier en daar wel een schoonheidsfoutje in. Het is verbluffend hoe goed de vering deze uitzonderlijke imperfecties opvangt waarbij ik telkens meer controle verwacht te verliezen. De 8R blijft te allen tijde hyperstabiel en geeft vertrouwen om nog een versnelling hoger te schakelen. Het motorblok neemt telkens lekker op na elke beroering van de quickshifter. Door het lineaire karakter betrap ik mij er vaker op om tot in de begrenzer te gaan. Een steilere vermogenscurve zou duidelijker aangeven wanneer het tijd is voor een volgende versnelling. Maar dan spreek ik over rijgedrag dat de limieten opzoekt. In alle andere gevallen is dit motorblok quasi perfect en een uitblinker in zijn segment, met massa’s karakter. 

Gregg Black 

Stevig opgewarmd kom ik aan bij het circuit van Monteblanco, maar het echte werk nog moet beginnen. Het circuit is op maat geschreven voor de GSX-8R. Niet hypersnel maar met veel venijnige bochten. Voor dit betere bochtenwerk heeft Suzuki een samenwerking aangegaan met Dunlop dat voor dit onderdeel van de test Sportsmart TT banden voorziet. Het grote verschil met de GSX-8S is weinig verrassend het kuipwerk en het windscherm. Dat ziet er niet alleen fantastisch uit, het geeft ook de nodige bescherming als je op het rechte stuk de 200 km/u voorbijraast. Ook het stuur is op maat van de racer met aluminium clip-on’s die niet te ver naar binnen staan gedraaid om toch enig comfort te behouden op de weg. Het listige karakter van het circuit vraagt enige gewenning terwijl Gregg Black (testrijder van Suzuki en driemaal kampioen EWC) maar al te graag toont waartoe de GSX-8R in staat is. Het is bijna gênant als hij mij in ware supermotard-stijl voorbijglijdt in de bocht. Een bizarre mix van motivatie en demotivatie wisselen zich af bij dit vertoon. Een mentale tweestrijd en enkele ronden later stel ik mijn zintuigen op scherp en probeer ik elke bocht te verbeteren. Met succes en het plezier kan niet op! De GSX-8R is niet verlammend intimiderend, maar mag zeker ook niet mak of tam genoemd worden. Voor de doorwinterde racers zal het net te weinig zijn - hoewel die zich ook kosteloos lijken te amuseren -, maar voor het overgrote merendeel van de rijders zal deze motor de ideale combinatie van plezier en prestaties vatten. Je hoeft ook niet te vrezen om een motor van enkele tienduizenden euro’s neer te leggen. De GSX-8R houdt het met € 9.999 net op vier cijfers en is daarmee erg zacht geprijsd. Het is überhaupt verbluffend dat je een straatmotor zonder enige ombouw gewoon kan meenemen voor een uitdagende race-sessie.  

Conclusie

Sportieve motoren leken nog niet zo lang geleden een uitstervend ras dat grotendeels verdrongen werd door krachtige naked motoren en zelfs pk-monsters op hoge poten. Het tij lijkt te keren en via het toegankelijkere middensegment proberen de merken opnieuw een (jonger) publiek warm te maken voor gekuipte motoren. Het aanbod groeit gestaag met voorbeelden als de nieuwe Kawasaki ZX-4RR, Aprilia RS660, Yamaha R7, Honda CBR650R en nog enkele anderen. Opvallend is dat elk merk op zijn manier het sportieve plaatje invult. Suzuki doet dit op een bescheiden maar zeer realistische manier. De GSX-8R valt op geen enkele manier door de mand en biedt een prachtig afgewerkt pakket aan een correcte prijs. Het motorblok zou net iets meer gekkigheid mogen bieden op het circuit, maar voor de doorsnee rijder en alledaags gebruik is het ideaal. Tenslotte belanden we met deze motoren in dezelfde paradox als met onze geliefde hoogpoters die zogezegd elk terrein aankunnen. Het is een racemotor, maar ik zou graag een statistiek zien over hoeveel kopers deze motor effectief meenemen naar het circuit. Het blijft nochtans een van de beste manieren om beter te leren motorrijden en vooral de motor zelf beter te leren kennen. Veel eigenaars zullen worden afgeschrikt door het kostenplaatje en de mogelijkheid dat je jouw geliefde tweewieler in de grindbak parkeert. Wie die angst overwint is wel een telkens opnieuw een unieke ervaring rijker. Suzuki maakt racen weer een beetje toegankelijker en toont met deze GSX-8R dat het als merk gewoon nog meedraait aan de top.

Tekst: Charly de Kinderen

Foto’s: Suzuki