Getest: Detlev Louis DL-JM-11, waxkatoenen motorjas

Alsof Steve McQueen, the King of Cool himself, zo door het tv-scherm is gestapt en zijn jas bij jou heeft achtergelaten. Deze olijfgroene, waxkatoenen motorjack maakt een vintage statement met een nonchalance die je niet kan faken. Het is een klassieker, die ondanks zijn tijdloze look niet inboet aan bescherming. Een jas die net zo knap oogt op een casual caféstop, als op een roadtrip door de Engelse countryside in gure weersomstandigheden. Een test.

Ik reed een klein jaar rond met deze tijdloze karakterjas en ik betrapte me erop dat ik er sneller naar greep dan naar mijn andere motorjassen. Op een manier voelde hij simpelweg “meer motor” aan dan al de andere. Dit is een jas die pas begint te leven naarmate je hem langer draagt, en dat is precies wat ik heb gedaan!

Materiaal en pasvorm

De buitenstof van dit hebbeding is gemaakt uit een mix van 50% katoen en 50% 600D polyester. Het katoen wordt dus gecombineerd, zeg maar gewapend, met een uiterst stevige, duurzame stof die wordt gemaakt van polyestergaren met een dichtheid van 600 denier. Het is een robuust, slijtvast weefsel dat leeft en (een beetje) ademt wanneer je het draagt. Misschien is het maar goed dat dit een mix is van twee stoffen, want een échte waxkatoenen jack (vetjas) heeft enkele intrinsieke eigenschappen die niet ideaal zijn voor dag-in dag-uit motorrijden. Ondanks dat de katoen-polyestermix pas na enkele jaren zou verkleuren, begon de eerste verweerde, doch karaktervolle patina al na enkele duizenden kilometers zichtbaar te worden in de plooien van de mouwen. Dit is een jas die veroudert als een goede whisky: beter met de tijd dus. De verweerde look van deze jas moet je niet vrezen, je moet 'm vieren. 

Visueel klopt het retro-plaatje helemaal. De jas is donker olijfgroen, met messingkleurige ritsen en een vintage blokmotief op de verstevigingen bij de ellebogen en schouders. Het is een stoer silhouet, dat zowel op als naast de motor de nodige stijl belooft. Dat kan ook niet anders, want de verwijzingen naar de bekende Belstaff Brooklands zijn alom aanwezig. 

De mouwen zijn opvallend lang. Ondanks dat de jas me als gegoten zit, voelen de verhoudingen pas helemaal op punt wanneer ik me op de motor zet en de rijhouding aanneem. De vest is zeker niet de lichtste - geen enkele waxkatoenen vest is licht trouwens – maar dit past perfect bij zijn robuuste uitstraling. Dit is geen hightech lichtgewicht spul. Dit is de reïncarnatie van het oer-spul.

Protectie

Qua veiligheid zit alles netjes in elkaar. De protectoren werden geleverd door Sas-Tec: verwijderbare, geventileerde level 2-protectoren op de schouders (SC-1/SB2air) en een gelijkaardig verhaal op de ellebogen (SC-1/KB2air), al zijn de protectoren daar ook qua positie instelbaar. Standaard is er geen rugprotector aanwezig, maar de voorziene ruimte is groot genoeg voor de grootste, los verkrijgbare protector die ik kon vinden. Prima zo! Omdat de slijtvastheid van de buitenstof minder is dan die van pakweg leer, belandt de DL-JM-11 in veiligheidsklasse A.

Zakken en ventilatie

De vest heeft vier buitenzakken: twee borstzakjes met drukknopen en twee zijzakken met ritssluiting. Betrekkelijk straight forward, maar perfect in lijn met de opzet van de Detlev Louis. De afwerking is top en er is duidelijk nagedacht over elk detail: bekijk maar even de manchetten onderaan de mouwen. Netjes naast de ritssluiting. De dikke stormflap boven de rits, of het sluitsysteem van de kraag. Lekker retro. En binnenin vind je twee binnenzakken en een napoleon-zakje. Als afsluiter krijg je nog wat breedteverstellingsmogelijkheden dankzij de gespen aan de heupen en de drukknoppen aan de mouweinden.

Ventilatie is er nauwelijks. De ritsjes onderaan de mouwen kunnen worden opengezet, en verder moet je de ritsluiting vooraan maar wat verder openzetten. Dat ziet er ineens ook wat stoerder uit, niet? Bijgevolg is deze vest wel wat te warm om in volle zomer te dragen. In de koudere periodes presteert hij goed, mede dankzij een goede thermovoering die uiterst netjes is afgewerkt, inclusief doordachte mouweinden.

Watervrees

Verwacht van de DL-JM-11 geen waterdichtheid, zelfs geen waterafstoting. Ik heb het zelfs niet durven testen. Bij waxkatoen zou het water van de stof moeten parelen, maar deze combinatiestof toonde toch niet veel afparelend vermogen. Als je toch eens te laat bent om je regenjasje erover aan te trekken, weet dan dat het buitenmateriaal wel opmerkelijk snel droogt in de rijwind.

Wassen? Dat doe je ook op de retro-manier: manueel. Een beetje borstelen, om de jas schoon te maken, en dan naspoelen met koud water. De wasmachine zou de stof serieus kunnen beschadigen. Als je van goede wil bent, dan werk je de waslaag éénmaal per jaar bij. Denk eraan om dit met een speciaal wasverzorgingsproduct te doen, en niet met smeer- of leervet.

Conclusie

Al is deze jas geen alleskunner om het hele jaar door te gebruiken, vind ik het toch een ongelofelijk knap exemplaar. De jas draagt en rijdt gewoonweg aangenaam, met daarbovenop bakken stijl en voelbare bescherming. Oké, hij is misschien wat te zwaar, maar dat countert hij met Britse stijl en attitude. Dit is een jas die je gerust kan dragen op verschillende types motorfietsen, al komt hij het best tot zijn recht op een retro, een oldtimer, een naked of een caféracer. En wat kost het om er ‘awesome’ uit te zien op en naast je motor? Precies 279,99 euro. Voor dat bedrag vind ik dat de binnenvoering toch een retro tartan-motiefje had verdiend.

Tekst en foto's: Pieter Pacques