Rij-indruk: CFMOTO 700MT

In 2023 kwam CFMOTO met een opvolger van de twee jaar eerder gelanceerde 650MT. Inmiddels vind je naast de 700MT ook een 700MT Adventure in CFMOTO’s assortiment, en dat werpt de vraag op of die oudere 700MT z’n mannetje nog kan staan. Ik nam ‘m mee op een roadtrip naar Parijs.

Tijdens deze vierdaagse roadtrip konden we de 700MT eens danig onder de loep nemen op snelwegen, kronkelende wegen, fileverkeer en stadsverkeer. Laat dit duidelijk de habitat zijn van deze Multi Touring-machine. Ondanks zijn avontuurlijke looks is er verder niet echt een link te vinden met gravelbaantjes en/of allroadpaden. De machine is in technisch opzicht helemaal van de oude esenhalf afgeleid, inclusief eenzelfde stijl, maar dan eigentijdser en scherper door het gebruik van meerlaagse zijpanelen. Verder vind je nog LED-verlichting, enkele USB-poorten (type A en B) en een mooi 5-duims TFT-kleurenscherm. Om een vergelijking met zijn Adventure-broer helemaal compleet te maken, hadden we deze ook graag mee op pad genomen, maar die was nog niet beschikbaar. Wees niet ongerust, daar staat binnenkort ook nog iets mee gepland. Stay tuned.

Sterke cijfers

De upgrade van de 650 parallel-twin, naar de reeds in de CF-rekken liggende 700-twin kwam er natuurlijk aan als een slak met zwaailichten. De protocollen van het Baukasten-principe laten immers toe om de 693 cc krachtbron van de CL-X reeks naadloos te transplanteren naar de MT. Door de slaglengte van de krukas met 4 mm te vergroten steeg de cilinderinhoud met 44 cc en ging het vermogen van 45 kW/61 pk naar 55 kW/76 pk bij 8.500 tpm (250 tpm minder dan bij de 650). Het koppel steeg van 56 naar 68 Nm. De lengte, breedte en hoogte bleef ongewijzigd, enkel de zithoogte daalde met 2 cm. De 700MT klimt daarmee qua spierkracht boven de Kawa Versys 650 uit, die door het leven gaat met 49 kW/66 pk bij 8.500 tpm, en overklast zelfs zijn eigen avontuurlijk familielid (de 700MT Adventure) die door het leven gaat met 50 kW en 68 pk. Dit moet ik zeker later eens onderzoeken bij de aankomende reistest met de Adventure.

Onvermoeibaar

Met zijn 180-graden krukas parallel-twin onder de 18 liter tank, trekt hij een koppelcurve uit z’n mouw die na een weliswaar ‘zoekende’ aanzet, quasi zo vlak is dat je er een waterpas op kunt leggen. Het één zuiger omhoog/één zuiger omlaag concept, resulteert in algemeen neutrale prestaties voor een 700 cc. Ik hoor je denken: Hoezo neutraal? Niet beter dan dat? Wel inderdaad: onder de 2.500 à 3.000 tpm loopt het geheel niet bepaald ritmisch, noch als een Zwitsers horlog. Een beetje nukkig zelfs, een beetje houterig. Op zich is dat niet zo erg als je snel naar een hoger toerental en/of een hogere snelheid kan trekken. Maar bij de stedelijke 30 en 50 km/u limieten, is het wat zoeken naar de beste versnelling om boven die lage toerentallen te blijven. Bij lage toeren  zit je wat gewrongen tussen meditatie of chaos, éénmaal daarboven gaat hij naadloos over naar een zachte, verzorgde motorloop en komt de lineaire vermogensopbouw aan zijn einde bij de toerenbegrenzer van 10.500 tpm. Van een pittige eindsprint is geen sprake. Hier geen hoog piekvermogen. Trillingen daarentegen zijn over de gehele lijn prima onder controle. Met nauwelijks een trilling in de handvatten, zadel of voetsteunen te vinden, is dit een motorfiets die je niet uitput en waarop je het best lang kan uithouden.

Chakra’s

Bij stedelijk gebruik valt op dat de MT een lichte koppeling heeft meegekregen, met een duidelijk aangrijppunt, en een trefzekere en feilloze schakelbak. Vinkje. Een ware verademing bij het constant schakelen op onze kaarsrechte Parijse dragstrip die werd geflankeerd door een lichtshow van verkeerslichten. Mede hierdoor is het balanceren en stapvoets tussen de auto’s sluipen een uiterst eenvoudige oefening, en zit je niet binnen de kortste keren opgezadeld met een pijnlijke pols.  We verlaten het stedelijk gebied en duiken in een selectie bochtige trajecten, richting de meest noordelijke wijnstreek van Frankrijk: de Champagnestreek. En plots valt alles op zijn plaats op deze machine, en ben ik onder de indruk van het middenbereik, en vooral van de stabiliteit en de eenvoud van rijden. Dit gaat vlot.

De zithouding is neutraal comfortabel. De beenhoek is OK voor mijn 1m80. Het zadel laat je niet toe om te verzitten, maar ik vond er mijn draai op. Je zit in de motor en er niet bovenop. De zadelvulling is relatief zacht. Persoonlijk vond ik dat de voetsteuntjes net wat meer naar achter hadden mogen staan. Op dit moment duwen ze je voeten net wat teveel naar voor. Tijdens het rijden valt het weliswaar mee op gebied van comfort, maar de driehoek achterwerk-handen-voeten maakt het niet zozeer een actieve zithouding. Bij stilstand staan die voetsteuntjes ook net op de plaats van je onderbenen, waardoor je – ondanks het lage zadel -  toch wijdbeens moet staan. Het stuur ligt goed in de handen en het zicht op de tank, kuip en het dashboard is ook een mooi geheel. De schakelaars op de linker stuurhelft zijn zacht verlicht en de combinatie met het TFT-scherm is intuïtief. De 700MT is uitgerust met CFMOTO's Telematics-Box-systeem (een T-box dus), waarmee de machine in communicatie kan staan met alles wat smart is, via de "CFMOTO Ride"-applicatie.

Eerlijke budgetzone

Onderaan razen je scheenbenen volop door de rijwind, maar je bovenlichaam wordt netjes vrijgesteld van windterreur en met het ruitje in de hoogste stand ondervond ik hoegenaamd geen turbulentie-irritatie. Het geheel was in deze setting zo goed, dat ik hoegenaamd geen nood had om verder te experimenteren met het manueel aanpasbaar scherm. Waar CFMOTO gerust wat meer mee mag experimenteren, is het gebruik van handvatverwarming en cruise-control. Een raar gegeven vind ik dit, want het merk heeft cruisecontrole op zowat al zijn modellen. Bij deze MT is het zelfs geen optie. Maar hey, ze moeten natuurlijk ergens op besparen. Met € 6.699 zit je pardoes in de budgetvriendelijke zone van het 700 cc-segment. De remmen zijn gekende exemplaren van het Spaanse J. Juan (ondertussen een Brembo-dochter) en kunnen de 218 kg counteren met twee 300 mm remschijven vooraan en een enkele 240 mm schijf achteraan. Bij dit type motorfiets, bij deze cilinderinhoud, bij dit budget, zijn het eerlijke remmen. Niet meer, niet minder.

Genoeg gelanterfant. Afscheid van het gezellige. Welkom snelheid! We zijn bijna aan de grens met België gekomen en besluiten het laatste traject op de autostrade af te haspelen. Nog eventjes 130 km/u handhaven en dan de pols vastschroeven op 120 km/u. De machine trekt er zich niets van aan. De balans blijft. De stabiliteit blijft. De MT klieft mooi door de wind. De scherpe voorste zijkuipdelen, met de gelaagde panelen hebben zowel een sportieve moderne uitstraling, als geven ze de motor de nodige aerodynamische rust bij deze autosnelweg-snelheden. Sterk. Een 700cc hoogpoter die rustig en stabiel blijft, en ook hier een soort onvermoeibaarheid kan opwekken bij zijn berijder. Veel verder moet je hem niet doorduwen. Niet dat hij het niet zou kunnen, maar dan begint hij gewoon wat meer zijn weg te zoeken.

Conclusie

De CFMOTO 700MT is een breed toegankelijke, ongecompliceerde machine, met absoluut enkele mooie troeven zoals zijn looks, zijn stabiliteit, zijn wendbaarheid en een voorbeeldig schakelgedrag. Koppel daar een geweldig aankoopbedrag aan vast, inclusief zomaar even 5 jaar fabrieksgarantie en je mag spreken van een aantrekkelijke en interessante motorfiets. De beste 700 cc op de markt? Daar valt wel wat over te discuteren. Woorden als relatief, redelijk en neutraal komen werpen zich op in sommige domeinen. Maar laat duidelijk wezen dat dit niet altijd een negatieve connotatie moet teweegbrengen. Er zijn evengoed domeinen waar de machine echt goed scoort. Hoe noemen ze dit dan? Te ontdekken?

Tekst en foto's: Pieter Pacques