Reisverhaal Albanie: Ruwe bolster, warme pit

Op asfalt vlieg ik naar het café waar ik de eerste dag gestopt ben. Ik heb die dag meer dan tweehonderd kilometer gereden, waarvan de helft offroad. Ik ben vroeg vertrokken en na het donker aangekomen. Laat ons zeggen dat ik een van de niet-zovelen ben die de integrale SH74 heeft gereden, alleen. Niet dat ik er echt trots op ben, het is zelfs dom. Moraal van het verhaal: vertrouw nooit op informatie van lange motorjongens. Weken later voel ik nog dat ik ‘iets zwaars’ heb getild.

Tekst & Foto's: Trui Hanoulle

Aan beide kanten van de grens willen ze alleen mijn identiteitskaart zien. Het vaccinatie- bewijs waar ik al mee wapper, interesseert niemand. De roaming gaat af – dit is geen EU meer— en ik duik het land in. Leeg, bergen, kronkels, een eerste bolrond bunkertje. Omdat Albanië helemaal niet voorzien was op deze reis, heb ik niets bij: geen reisgids, geen kaarten. En al was ik eerder een paar keer in dit land, het zuidoosten is me volkomen onbekend. Vier dagen heb ik, en een vijfde om naar de haven van het Griekse Igoumenitsa te rijden.

De volledige versie van dit reisverhaal lees je in het februarinummer van Motoren & Toerisme dat vanaf 10 februari in de winkel ligt.