The Couch Racer: Blijf op je lijn!

Wie de motorsport volgt, zal daarnaast eerder ook autosport of wielrennen volgen dan pakweg voetbal. Da’s logisch want het zijn allemaal sporten op wielen die vaak bol staan van het spektakel. Misschien waren de wedstrijden in deze disciplines tijdens het voorbije anderhalve jaar – ‘De Coronaseizoenen’ zeg maar – soms wel nét iets te spectaculair. We bleven niet gespeend van clashes en de daaruit voortvloeiende crashes én de daarop volgende polemiek. Denken we maar aan de doodsmak van Fabio Jakobsen na het ‘sprintduel’ met z’n landgenoot Dylan Groenewegen in de Ronde van Polen, of recenter de aanrijdingen tussen Lewis Hamilton en Max Verstappen in de F1 GP’s van Groot-Brittannië en Italië..

Telkens betrof het duels op het scherp van de snee, waarbij toch één van de twee van z’n lijn afweek. Telkens waren er gevolgen en vloeide er na afloop een hoop inkt, in kranten, maar vooral op de sociale media. Waren de regels duidelijk genoeg verwoord in de reglementen van de bevoegde federaties en waren de betrokken sporters er ook van op de hoogte? Het Engelse gezegde “All is fair in love and war”, lijkt ook meer en meer voor topsport te gelden

Ook de motorsport blijft niet gespaard van zo’n incidenten. Het seizoen 2021 had al een flinke zwarte rand door de dood van de Zwitser Jason Dupasquier (WK Moto3) en de Spanjaard Hugo Milan (CEV Moto3). Tijdens het laatste weekend van september kwam ook Dean Berta Vinales (WK SSP300), het 15-jarig neefje van MotoGP-rijder Maverick, bij op dat trieste lijstje te staan.

Als motorsportliefhebbers willen we graag spannende races te zien en dan moet het startveld liefst dicht bij elkaar zitten. In de Moto3, en ook in het WK Supersport 300, waren de verschillen de afgelopen jaren misschien té klein. En net daardoor kreeg je lang uitgerekte slierten van rijders die wiel aan wiel over de circuits denderen. Een adembenemend schouwspel, maar tegelijkertijd ook levensgevaarlijk want als de rijders zo dicht op elkaar zitten zijn aanrijdingen snel gebeurd. En dan hebben we het nog niet over gevallen jongens die op de ideale lijn blijven liggen… In de vuurlinie als het ware.

De rouwende Maverick Vinales reisde niet naar de Verenigde Staten af voor de GP of the Americas. Z’n kersverse werkgever Aprilia had alle begrip voor dat standpunt. Meteen was er een topic gevonden dat de persconferenties, naast de lamentabele staat van het Texaanse circuit, zou beheersen. Zoals vaak gaf Aussie Jack Miller de ongezouten waarheid, wanneer hij stelde dat GP-rijders minuten van stilte vanwege verongelukte collega’s uit de junior-klassen ‘kotsbeu’ waren.  Maar dan moest zondag nog komen.

Wie zondagnamiddag het modderballet genaamd Parijs-Roubaix negeerde en naar de MXGP van Duitsland keek zag er in de eerste reeks van de MXGP-klasse een keihard duel tussen Red Bull KTM-rijders Jeffrey Herlings en Jorge Prado. Herlings strijdt dit seizoen opnieuw mee voor de wereldtitel – en dat ondanks een sleutelbeenbreuk die hij tijdens z’n thuisGP opliep. In zo’n situatie telt elk punt. Anderzijds kan je als motorsportliefhebber niets hebben tegen het feit dat Jorge Prado z’n eigen kansen gaat. Stalorders – als die al zouden bestaan in de MXGP -  zijn misschien wel begrijpelijk vanuit het standpunt van constructeur en (hoofd)sponsor(s) maar sportief zeker niet wenselijk.

Niettemin was Prado’s laatste actie onbegrijpelijk. Bij het nagenoeg gelijk overschrijden van de finishberg sprong de Spanjaard, die links reed, naar de rechterkant van het circuit en raakte daarbij Herlings. Beide tenoren klapten pardoes tegen het Duitse grind en de linker stuurhelft van Herlings’ 450 SX-F boorde zich tijdens het ‘race-incident’  ook in de rechteroksel van de Spanjaard, die nog dezelfde avond daaraan geopereerd werd. Bekijk je de beelden van het duel (hieronder) opnieuw dan is duidelijk te zien dat Prado zich, aan wat in het MX-jargon als ‘cross jumping’ benoemd wordt, bezondigde. In de lucht van je lijn afwijken of het circuit kruisen is niet nieuw – Stefan Everts maakte in 1992 tijdens z’n korte campagne in het AMA Supercross-kampioenschap al kennis met dit fenomeen – maar is tegelijkertijd zeker niet ‘done’. Meestal loopt dat crossjumpen wel ‘goed’ af, maar fair is het zeker niet en in dit eigenste geval kan je het vergelijken met van je lijn afwijken tijdens een wielersprint.

Nauwelijks enkele uren later werden de TV-kijkers die de Texaanse Moto3 GP volgden met een van de meest bloedstollende crashes van de jongste jaren geconfronteerd. In een herstartte sprintrace over 5 ronden week Tech3 KTM-rijder Deniz Öncü op het rechte stuk plots naar links uit, waardoor z’n achterwiel het voorwiel van de Spanjaard Jeremy Alcoba raakte. De vlak daarachter komende Andrea Migno en WK-leider Pedro Acosta hadden geen schijn van kans en werden door de gecrashte motorfiets van Alcoba, die als ‘springschans’ fungeerde, de lucht in gekatapulteerd. Het was een waar wonder dat alle betrokken onmiddellijk daarna rechtstonden en met weinig meer dan wat geschonden pakken, en wellicht ook wat blauwe plekken en schaafwonden, naar de pits terug konden.  

De stewards van de FIM beslisten kort na afloop van de Moto3-race – waarvan de uitslag eigenlijk achter de groene tafel werd beslist – dat Öncü voor twee wedstrijden wordt geschorst. De Turk zal op die manier de GP’s van Emilia-Romagna (Misano) en de Algarve (Portimao) moeten missen.

Het blijft afwachten of deze waarschuwing voldoende zal zijn om de ‘rij-standaarden’ in de Moto3 weer op te krikken. Öncü is nu de eerste rijder die dit seizoen geschorst wordt, maar is lang niet de enige in de klasse die er een dubieuze rijstijl op na houdt.  Per slot van rekening zijn er al jarenlang misstanden in deze klasse. Maar zolang alles spectaculair was en de menselijke ‘schade’ binnen de perken bleef, keek zowat iedereen de andere kant op als het om ‘fair play’ ging.

En ook in de cross zal men in de toekomst wellicht meer het reglement moeten handhaven. De zogenaamde ‘block passes’ en zelfs ‘T-bones’ hebben altijd deel uitgemaakt van de disciplines. In één van de meest viriele sporttakken ter wereld, is ‘oog om oog’ lang het motto geweest. Die tussen rijders onderling geldende ‘rules of engagement’ bleven heel lang beperkt tot het circuit. Maar nu zowat elk gedeelte van het circuit gefilmd wordt door een camera van de TV-productie, of anders staat er wel een toeschouwer met een smartphone, blijft quasi geen enkel incident onopgemerkt meer. Daarna spelen de sociale media hun polemische rol, vaak met alle gevolgen van dien…

Foto's: KTM Images/Ray Archer - KTM Images/Polarity Photo

Video's: YouTube.com/mxgptv en YouTube.com/Michiel606