Benelux Trophy 2023 - Colmar-Berg

De voorlaatste wedstrijd van de Benelux Trophy vond plaats in het Luxemburgse Colmar-Berg, een stadje in de schaduw van Ettelbrück, maar onder een loden zon die van de maand september nog de warmste van deze zomer lijkt te gaan maken, waarbij het Circuit Goodyear ‘the-place-to-be’ was. Deze testbaan van de bandenfabrikant, een dikke 3 kilometers lang, was reeds het strijdtoneel van het Benelux-gebeuren in 2018-’19, maar stond nu voor het eerst sinds het einde van de coronapandemie, terug op de kalender. Het circuit is eigendom van de Goodyear Tyre and Rubber Company, maar enkele malen per jaar mogen er auto-en motorraces plaatsvinden. Zo dus ook de races voor Supersport en Superbikes van de Benelux Trophy. En wat voor een spannende wedstrijden zouden het worden in elke cilinderklasse.

Tekst en Foto’s: Jan Vermeer

Voor de meeste rijders was de omloop totaal nieuw en was het op zaterdag een eerste kennismaking. Zonder enige twijfel is het lange rechte stuk van Colmar-Berg aan start en finish, het langste rechte eind van al de Benelux Trophy races. De rest van het circuit is een aaneenschakeling van bochten die na de startbocht of ‘Garagen Kurve’, links-rechts slingerend via o.a. de Omega-, Stewart- en Spatzbocht, teruggaat naar start-finish. Waarbij de ‘Omega’ een hoefijzervormige bocht is, die precies blijft doordraaien. Deze bocht was dit jaar voor iedereen nieuw want de snelle S-bocht, waarbij bij het uitrijden van de bocht de baan meters naar beneden loopt en 600cc-rijder Gregory Dewilde voor enkele jaren een doodsmak maakte, was uit het tracé genomen. 

De beslissing voor de titel in de zwaarste klasse, de 1000cc, zou louter nog een formaliteit zijn met de voorsprong die Ricardo Brink had in de tussenstand, maar toch keken de aanwezigen reikhalzend naar het parc fermé, toen Brink na amper honderd meters in Q1 zijn Yamaha R1 omkeerde. “Elektronische problemen, de eerste keer dit jaar dat ik dat voorheb.”, was Brinks uitleg.

Voor de herstelling moest de Nederlander helemaal terug naar de paddock, zodat hij slechts een ‘flying lap’ kon doen in de eerste tijdopname. Geen probleem want in Q2 scoorde Brink alsnog de pole voor Yan Ancia en Thijs Peeters. Bij de Supersports was Lambrechts de snelste voor Twan Smits en Deleersnyder. Van Calster moest zich tevredenstellen met de eerste plaats op rij 2.

Brink Benelux kampioen

In tegenstelling tot heel wat voorgaande races nam Brink geen kopstart, maar was het tweemaal Ancia, die als snelste zijn BMW-M over het lange rechte stuk joeg. Gevolgd door Peeters en Brink. Maar de Nederlander liet er geen gras overgroeien en nam de koppositie over.

Meteen was voor Brink, na race 1, zijn titel veiliggesteld. Ancia werd tweede en Peeters derde. Met de titel op zak leek Brink wel genoegen te nemen met de derde plaats in race 2, om dan naar het einde toe in een ronde van plaats drie naar een te vliegen. Peeters werd nu tweede door snel starter Ancia terug te wijzen. Achter dit sterke trio reden vooral de heroptredende Marnix D’Hondt (6-4), die voor het eerst na Hengelo 2022 terug een officiële race reed na wat lichamelijke besognes, en de in het Groothertogdom wonende Belg Patrick ‘le Pat’ Van der Eecken (4-5), die hun beste resultaten ooit in de Benelux Trophy behaalden.

Naast het duel tussen de top drie, was het duel van dit duo, aangevuld met Nederlander Kees Boekel en Zwitser Erwan Bannwart, op het scherp van de snede. Met tussen dit viertal soms amper een seconde of slechts een neuslengte voorsprong tussen twee piloten. De races blijven boeien in de Benelux-serie. Met kampioen Ricardo Brink komt er een mooie naam op de erelijst van de Benelux Trophy.

De strijd blijft spannend bij de SSP

Was de strijd voor de titel bij de SBK-rijders al enkele races in een definitieve plooi gevallen, in de SSP-klasse blijft het ongemeen spannend en zal de beslissing voor de titel misschien zelfs in de laatste hectometers van de slotrace in Croix-en-Ternois vallen, waar op 23 en 24 september het doek valt over de Benelux Trophy anno 2023. Protagonisten zijn youngster Jef van Calster en de 31-jarige Bram Lambrechts.

Van Calster doet internationale ervaring op door ook deel te nemen aan het SSP600-kampioenschap bij onze oosterburen in de IDM nadat hij er twee seizoenen SSP300 reed, terwijl Lambrechts al vele oorlogen uitvocht van bijvoorbeeld de KTM-Cup, via gastoptredens in het EWC of nog verschillende nationale kampioenschappen. Beiden geven elkaar geen duimbreed toe en hielden zich ook in Colmar in evenwicht met elk een tweede en derde stek. Dubbelwinnaar werd Nederlander Twan Smits, die wat trainingsmeters kwam opdoen voor zijn laatste IDM-wedstrijd in Hockenheim, dat plaatsvindt in hetzelfde weekend als Croix, want Smits is immers de leider in de tussenstand van de IDM. Smits liet beide Belgen wat bakkeleien, remonteerde het duo en nam een zekere voorsprong, want het duel der Belgen was er eentje op het scherp van de snede. Zowel in race 1,-met Van Calster voor Lambrechts-, als race 2, waar het resultaat omgedraaid was-, was de voorsprong amper enkele tweetienden van een seconde. Beide keren werd de winnende move net voor het vallen van de dambord vlag gemaakt. Met de status quo in de puntentelling in Colmar-Berg, gaat Van Calster met een voorsprong van zes tellers op Lambrechts naar het noord Franse Croix.

Het gaat nog razend spannend worden in de supersport-klasse. Na het podium-trio reed kersvers Yamaha R7 Cup kampioen Jaimy Deleersnyder naar tweemaal een vierde plaats en Wes Kleinfeld tweemaal op plaats vijf.

Andere gezichten op het Goodyear circuit

De Benelux Trophy in Colmar-Berg was een organisatie van Klassik Motorsport dus er stonden heel wat Classic Bikes op het programma. De geur van tweetaktolie, zwarte lederen pakken en snerpende tweetakten waren volop van de partij. Onder de vele deelnemers en aanwezigen toch enkele opmerkelijke namen zoals Jos Schurgers. De Nederlander won in 1973 de GP van Spa-Francorchamps op zijn 125cc racer.

Of nog de wereldkampioen 350cc van 1980, Jon Ekerold, die zijn boek The Privateer in herdruk voorstelde. Begin deze eeuw een Engelse versie, nu een gelimiteerde Duitse. De brave man kan uren praten over de racerij al doet hij dat nog steeds liever in het Engels dan in het Duits. In tegenstelling tot deze ‘oudjes’ ook zeer jonge rijders aan de start zoals Junior Black Knight Loris Dekkers die een gastoptreden in de Yamaha R7 Cup deed en er naar een 2-1 reed.

De andere winnaar in deze R7-Cup was Jaimy Deleersnyder, die de R7-Cup won. Toen ik zondagavond, met de ondergaande zon in het vizier, over het kronkelende baantje richting Sank Vith reed, hadden we er weer een mooi en spannend motorweekend opzitten. Op naar het laatste raceweekend van het seizoen in Croix-en-Ternois op 23-24 september, een organisatie van OMS, de club van onze Noordzeekust.