Rij-indruk: Mash Dirt 6.5

We trekken richting het drielandenpunt nabij de voerstreek en Maastricht om het uitgebreide gamma van Mash te testen en meer specifiek de Dirt 6.5. Al geruime tijd fonkelt het retromodel op webpagina’s maar nu kan ik de motor eindelijk zelf eens aanvuren.

Wie het kleine niet eert

Beginnen doen we met het bestaande gamma van Mash en aanverwanten, hier ga ik vlug door om daarna te kunnen plaatsnemen op de ster van de show. De Mash Two Fifty ziet er gelikt uit en heeft zoals de naam doet vermoeden een blok van 250cc, net voldoende op deze drukke maar prachtige heuvelwegen. Jammer genoeg vraagt de stevige retro-ogende noppenband enige gewenning bij het insturen. Daarna kruip ik op de Himalayan van Royal Enfield, want tegenwoordig valt dit historische merk mee in de groep van MotoMondo. Voor mij een primeur en de absolute no-nonse motor om de weidse wereld in trekken. Specifiek ontworpen om bij elke garagist, in Brussel of Ulaanbaatar te kunnen worden gerepareerd. Ook de Mash Seventy verdient even aandacht en het is 125cc pure fun. Op de steile helling komt het blok weinig verassend te kort, maar op de rechte stukken en afdalingen is het de ideale speelkameraad. Hij mag zeker op de shortlist van elke A1 rijder. Tot slot sla ik een andere weg in met de Hyosung Aquila 125. De kleine tweecilinder stuurt verassend goed ondanks zijn bobber-achtige voorband. Het geheel ziet er zeer volwassen uit en vraagt een kennersoog om op te merken dat dit slechts een 125cc is. Leuk voor de jonge rijders met een A1 rijbewijs die nog niet voor een Harley-Davidson in aanmerking komen of niet het budget hebben, want voor  4.299 euro ben je nog ver verwijderd van de prijzen van het Amerikaans icoon. 

Mono power

Na de lunch gaan we op stap met de Dirt 6.5 en de Dirt Track 250. Net als andere merken krijgt Mash nu een hippe retromotor uit vervlogen tijden die een nieuwe generatie moet aanspreken in het gamma. En dat vinkje kunnen ze alvast afvinken, ze hebben de retro checklist grondig overlopen en het geheel van beide motoren oogt schitterend. Maar laat me vooral focussen op de Dirt 6.5, want deze test is een primeur voor onze lage landen, later kom ik nog even terug op de Dirt Track 250. Helemaal volgens de regels van de kunst heeft de flat track geïnspireerde Mash een geblokt bandenprofiel op chroom gespaakte velgen. Zonder zouden de looks nooit het zelfde zijn. De voorkant van de Dirt 6.5 is afgevlakt en herbergt één felle schijnwerper omringt door een sticker van een grote één, zo weet je altijd welke plaats je hoort te ambiëren. De 13 liter grote stalen tank loopt slank af en is leverbaar in het zwart of in het grijs met bijhorend checkerd flag patroon. Het ranke zadel sluit netjes aan op de achterste kuip waarin de ronde rode lamp is verwerkt. De zwart gelakte monocilinder vult het frame mooi op en de koelvinnen ondersteunen de retrolook. Het typisch gebogen en hoge flat track stuur dwingt je tot een licht voorwaartse houding. 

Een beetje thuis

Ondertussen hebben we het stratenparcours al meerdere malen verkend en hebben de bochten geen geheimen meer. Om ervoor te zorgen dat de journalisten uit beide Lage Landen geen heimwee krijgen, rijden we afwisselend over Nederlands en Belgisch territorium. De wegen liggen er hier prachtig bij in een geweldig decor. Maar we zijn niet alleen want de wielertoeristen en andere gelukszoekers zijn massaal aanwezig op de verzadigde wegen. Toch hebben we af en toe de ruimte om de Dirt 6.5 op het scherpst van de snee te testen. In tegenstelling tot de Mash Two Fifty heeft het bescheiden geribbeld bandenprofiel op de Dirt 6.5 minder of zelfs geen invloed op de rijeigenschappen. Het geheel stuurt meer dan behoorlijk en dankzij het lage gewicht van 180 kg rijklaar, is deze Mash de ideale sparringpartner voor dit terrein. Meermaals ben ik de heuvel op en af gereden en er valt weinig op te merken op dit beestje. Het is geen volbloed bochtenpikker maar eens het vertrouwen er is, en dat is er snel, kan je enkel nog genieten. De remmen vragen een klein beetje motivering, maar stellen zeker niet teleur. De 41mm UPSD kan niet worden afgesteld terwijl de twin shock wel regelbaar is qua veervoorspanning. Maar de standaard settings zijn toegankelijk voor iedereen en ik zou de motor voorzichtig comfortabel durven noemen. Enkel het zadel is aan de harde kant en zou misschien na een volledige dag kunnen tegenstaan. Een windscherm past niet binnen het moodboard van deze motor. Veel snelwegkilometers malen valt af te raden. Het is niet onmogelijk maar deze motor voelt zich veel meer in z’n sas in de omgeving waar we nu zijn. 

Dirt

De lucht/olie gekoelde monocilinder presteert 40 pk bij 6.000 opm en 45,2 Nm bij 4.500 opm, meer heb je zeker niet nodig in deze omgeving en het plezier is maximaal als je het blok volledig kan benutten, iets wat in het duurdere segment tegenwoordig onmogelijk is. Bij hogere toeren vlakt het wauw gevoel af, maar het schakelen tussen de vijf versnellingen verloopt soepel dus geen excuus om te blijven steken op dezelfde tand. De neutrale zone opzoeken is bij mij een paar keer klungelig verlopen toen het groene lampje mij fout bevestigde dat ik de koppeling kon loslaten waarop ik naar voorschoot. Met Dirt in de naam kan het niet anders dan dat we ook wat onverhard opzoeken. Ik had speciaal mijn stevige laarzen aangeschoten en stiekem was ik aan het hopen een flat track circuit dat uit het niets ging opduiken, maar in de plaats daarvan krijgen we een afgekapt stukje gravel tussen de bomen. Redelijk kort maar het is duidelijk dat de toevoeging Dirt in de naam niet enkel door de marketeers is verzonnen. Rechtstaan is voor mij eerder in een verkrampte houding, maar het onverharde pad is geen onneembare hindernis voor deze nieuwe Mash. 

250

Om af te sluiten mag ik ook even plaatsnemen op de Dirt Track 250 gebaseerd op de Two Fifty maar dan niet met die onaangename noppenbanden. Sterker nog, de flat track profiel banden staan op een paar gouden multispaaksvelgen en doen de kleine Mash fonkelen. Ook hier weer is de look en feel degelijk zonder te overweldigen. Met slechts 144 kg rijklaar, is dit een echt plezier om mee te rijden, jammer dat je voor deze motor een A2 rijbewijs nodig hebt, want de 125cc versies vind ik persoonlijk net wat te kort komen, en de kracht van de 250 lijkt me beter geschikt voor de beginnende motorrijder. Voor slechts een kleine 4.000 euro staat deze motor op jouw oprit. 

Conclusie

Het is de eerste keer dat het Franse motormerk de grens van 400cc doorbreekt en zich actief wilt gaan positioneren in de middenklasse. Volgens de persmap is de Dirt 6.5 slechts het begin van een nieuwe modellenoffensief op basis van dit platform. Welke type modellen er zullen volgen is nog onduidelijk maar na de Dirt 6.5 weten we al één ding, dat ze een grondige basis hebben. Met waarden strak afgelijnd binnen de regels van een A2 rijbewijs, wordt keuzestress nu wel een thema in deze klasse. Het aanbod is talrijk en het einde van nieuwe modellen is nog niet in zicht. Toch is de conclusie voor deze motor redelijk eenvoudig. De houder van een A2 rijbewijs die op zoek is naar een retro motor hoeft niet veel verder te kijken. Met een vanaf prijs van 5.899,00 euro krijg je met deze Dirt 6.5 zeker value for money. 

Tekst: Charly de Kinderen

Foto's: Target Press