Rij-indruk: Ultraviolette F77 Mach 2 Recon | Super Street

Een elektrische motor op de markt brengen is op z’n zachtst gezegd geen sinecure. Om te overtuigen moeten fabrikanten de juiste balans vinden tussen (prijs)toegankelijkheid, rijbereik, wendbaarheid en funfactor. Geen makkelijke klus, en toch passeert er af en toe een elektrische motor die de markt op z’n kop belooft te zetten. Zo ook de Ultraviolette F77.

Ultraviolette is een Indische fabrikant van elektrische motorfietsen die werd opgericht in 2016. Na zeven jaar R&D werd in november 2023 het eerste prototype van de Ultraviolette F77 – een futuristisch uitziende elektrische roadster – aangekondigd op EICMA. Precies zes maanden later rolden de eerste F77’s van de productielijn in thuisland India. Vanaf deze zomer landen de eerste exemplaren via importeur Motomondo in de Benelux.

Lift-off

Motomondo ontvangt me in het pittoreske Dalfsen in Overijssel voor de marktintroductie van Ultraviolette. Wat volgt is een gedetailleerde productpresentatie door de mede-oprichter van Ultraviolette, Narayan Subramaniam. Geflankeerd door twee futuristisch ogende F77’s steekt hij van wal: een piekvermogen van 30 kW, 100 Nm koppel, een rijbereik tot 231 kilometer, een waterdichte batterij van 10,3 kWh, een gewicht van 207 kilogram, een topsnelheid tussen 139 en 155 km/u … stuk voor stuk zijn het beloftevolle cijfers. En dan de kers op de taart: een F77 mag je berijden met een A1-rijbewijs. Hoe dat kan? Lees nog even verder …

De F77 bestaat in twee varianten: de Mach 2 Recon of de Super Street. Over de verschillen ben ik snel uitgepraat. Waar de Mach 2 Recon hooggeplaatste clip-ons krijgt, doet de Super Street het met een klassiek stuur en wat hoger geplaatst TFT-scherm. Buiten dat stuur en de beschikbare kleurstellingen, zijn de twee varianten identiek.

Tijdreizen

Ik mag de rijdag beginnen op de F77 Mach 2 Recon, eentje in het Afterburner Yellow nog wel. Laten we eerst even stilstaan bij de look alvorens ik in het zadel kruip. De F77 mag je gerust futuristisch en uniek noemen, zonder dat het overdreven sci-fi aanvoelt. De aerodynamische voorvorkcover vloeit over in een scherpe koplamp en opvallende plaatwerk. Het is een doordacht en evenwichtig geheel, met knappe, contrasterende kleurenstellingen en een ontwerp vol knipoogjes naar de luchtvaartindustrie. Heeft Ultraviolette een wormgat naar de toekomst ontdek misschien?

Glide, Combat of Ballistic

Na een korte uitleg over het TFT-scherm en de functies gaan we op pad. De eerste Nederlandse landweggetjes zijn de plek om de drie – opnieuw luchtvaartgeïnspireerde – rijmodi te testen: Glide, Combat en Ballistic. Die eerste is een eco-stand, waarin de F77 een maximum van 80 km/u haalt, met een nogal saaie versnelling naar die kruissnelheid. Glide is dus beslist niet de modus om je amuseren, maar wel een die je opgelegd wordt vanaf het batterijpercentage onder 20% zakt.

In Combat begint de F77 pas leuk te worden. In die modus is de topsnelheid nog steeds beperkt rond 90 km/u, maar is de versnelling vergelijkbaar met die van een kleine A2-motor. Genoeg gefoeterd: na enkele bochten is het tijd voor Ballistic, zo komt de F77 pas echt tot z'n recht.

Wat tijdens de eerste kilometers opvalt, is de precieze gashendel van de F77. Die is voelt bij de eerste gasaanname wat aan de brave kant – wellicht werd dat elektronisch beperkt, zoals bij veel elektrische motoren – maar het duurt niet lang voor een krachtige golf koppel opkomt. De versnelling is soepel, je hebt nauwelijks geluid van de motor of de ketting en de gashendel doet precies wat je ervan vraagt. Van on/off is er absoluut geen sprake. 

Tot aan een batterijcapaciteit van 90% remt de F77 quasi niet op de motor, een gevoel dat vergelijkbaar is met een oude tweetakt. Zakt je capaciteit daaronder, kan je beginnen spelen met de regeneratieve motorrem. Die is in 9 standen instelbaar via de twee pijltjes op de linkerstuurhelft. Het werkt intuïtief en blijkt erg handig, want zo kan ik op basis van de weg voor me bepalen hoe hard ik de regen wil. Veel bochten na elkaar of een reeks stoplichten? Met de regen op stand 9 en wat planning moet ik nauwelijks zelf bijremmen. Efficiënt!

Kolos op de kartbaan

Om het stuurgedrag van de F77 Mach 2 te testen, worden we de kartbaan van Zwolle opgestuurd. Misschien niet het circuit van Asse, maar wel een ludiek baantje om de F77 door enkele korte bochten te gooien. Conclusie? De F77 stuurt volwassen, maar niet erg speels. Het blijft met 207 kilogram dan ook een zware motor voor de A1-categorie. De remmen van Bybre werken erg goed, net als de tractiecontrole en het ABS. Mijn aandacht wordt vooral getrokken door de voorvork, die telkens stevig induikt wanneer ik een handvol voorrem neem. Wanneer ik in de pits met de veervoorspanning speel - enige instelbaarheid voor- en achteraan – lost dat jammer genoeg weinig op. Als de F77 ergens nog wat liefde kan gebruiken, is het volgens mij de vering. Het samenspel van een te lichte veer – althans voor mijn volwassen gewicht – en een stugge demping maakt het een ruwe rit.

In de namiddag volgt een wegrit met de F77 Super Street. De kaarsrechte zithouding maakt deze variant helemaal geschikt voor snelle binnenweggetjes, waar nog maar eens verrast wordt door de voordelen van elektrisch rijden. De geruisloze rit, geen versnellingen, overal koppel ... er zijn argumenten voor te bedenken. Op papier levert de F77 maximaal 100 Nm koppel en een piekvermogen van 40 pk, maar in praktijk voelt het vooral vergelijkbaar met een 650cc tweecilinder. Niet slecht als je bedenkt dat dit een A1-motor is... maar hoe kan dat nu eigenlijk?

(A)2 in (A)1

Om gehomologeerd te worden als A1-motorfiets, mag het continu vermogen van een motor niet meer dan 11 kW bedragen. Dat slaat op het vermogen dat een motor gedurende een lange tijd continu kan leveren, bijvoorbeeld wanneer je urenlang een bepaalde snelheid moet aanhouden op de snelweg. De A1-regels bepalen echter geen maximaal piekvermogen, dat je bijvoorbeeld kan gebruiken voor een korte versnelling.

Een fijn trucje van een batterij en een elektromotor, is dat het continu vermogen en het piekvermogen twee compleet verschillende waardes kunnen zijn. Een luxe die je niet vindt bij brandstofmotoren.

Omdat de Ultraviolette F77 een continu vermogen levert van 9,5 kW bij 3.000 toeren, is het een A1-motor. En toch beschikt bij over een piekvermogen van 30 kW - dicht bij de A2-vermogensgrens. Wat een hack!

Tech goeroe

Waar Ultraviolette het verschil wil maken met andere A1-motorfietsen, is in de elektronische uitrusting. Aan boord vind je een hele softwaresuite en een 9-assige IMU. Dat betekent bochtengevoelige tractiecontrole, instelbare ABS en bandenspanningssensoren, maar ook een heleboel innovatieve snufjes als bewegings- en crashdetectie, GPS-data, hill hold, rij-analyse en nog veel meer.

Een groot deel van die snufjes bedien je met de Ultraviolette-app, die op het moment van onze test nog niet te downloaden was via de App Store. Er werd me belooft dat die tegen juli beschikbaar zou zijn in onze streken... iets om op te letten.

Rijbereik en opladen

Toen ik aan de dag begon op de Ultraviolette F77 Mach 2, voorspelde die in Ballistic - de rijmodus die voor onze streken het meeste steek houdt - een rijbereik van 180 kilometer. Op basis van de kilometers die wij gemaakt hebben, met snelheden tot 120 km/u en regeneratieve motorrem aan – leek hij dat zeker te halen. Met een batterij van 'slechts' 10,3kWh, betekent dat een erg efficiënte combinatie met de elektromotor. Knap!

Ultraviolette claimt zelf een rijbereik van 231 kilometer in de stad en 143 kilometer op de snelweg, maar een langere test moet definitief uitwijzen of een stevig gebouwde Belg ook zulke mooie cijfers haalt.

De batterij opladen doe je jammer genoeg nog niet aan een Europese snellader, maar met Ultraviolette’s eigen lader. Op de motor zit een IEC 62196-6-aansluiting, die (nog niet) compatibel is met de type 2-aansluitingen die we in ons land kennen. Steek je deze EV in je stopcontact thuis, dan is de geclaimde oplaadtijd best aanvaardbaar: van 20% naar 80% capaciteit op 2,5 uur. Klein nadeel: om de oplader mee te nemen moet je voorlopig nog de daarvoor bestemde zijtas aanschaffen, of een eigen oplossing bedenken.

Wat kost dat?

Zoals het veel elektrische motoren vergaat, had je hier misschien een buitensporig hoge prijs verwacht tegenover een vergelijkbaar model met een brandstofmotor. Wel: dat valt wel mee. De Ultraviolette is duurder dan veel andere A1-motoren, maar nog steeds betaalbaar.

De F77 Mach 2 Recon start in België vanaf 9.999 euro, met nog eens 1000 euro pre-orderkorting voor wie bestelt voor 31 juli 2025. De F77 Super Street kost in België 10.399 euro, met dezelfde pre-order korting. Dat is inclusief 5 jaar garantie (of 100.000 km) op de batterij en elektrische motor, en 3 jaar garantie (of 30.000 km) op de gehele motorfiets.

Conclusie

Als nieuwkomer in de markt van elektrische motoren scoort Ultraviolette voortreffelijke punten. De F77 gaat en stopt als een volwassen motorfiets, ziet er uniek en futuristisch uit, heeft een hoge funfactor en biedt een bruikbaar rijbereik voor de Belgische markt. Stuk voor stuk factoren die ‘m wel eens erg populair kunnen maken bij woon-werkrijders die elektrisch rijden een kans willen geven.

Het totaalpakket is goed in balans, maar hier en daar kunnen bepaalde componenten nog wat verbetering gebruiken. De vering is stug en slechts beperkt instelbaar, het zadel is onnodig hard en de spiegels zijn nauwelijks bruikbaar. Al zou dat laatste al verholpen worden tegen dat de eerste modellen ons land bereiken. Het was ook een homerun geweest als de batterij compatibel was geweest met onze snellaadstations.

Waar ik het grootste succes voorspel, is bij A1-rijders. Ik herinner me nog goed mijn eigen carrière op mijn eerste 125cc-motor. Overal ging ik heen met het gas vol open en aan een topsnelheid van 110 km/u. Belgische snelwegen? Dat kon ik al helemaal vergeten. Het was leuk voor even, maar als A1-rijder begon ik na enkele weken al te hunkeren naar een snellere motor…

Jongeren met een diepe portefeuille (of welgestelde ouders) kunnen met deze nieuwe Ultraviolette F77 een stoere en veilige A1-motor in huis halen die hen vlotjes naar de snelheidslimiet brengt, zonder dat ze langs rechts ingehaald worden door een Volkswagen Polo. Ja, de elektrische F77 kost vrijwel het dubbele van bijvoorbeeld een Honda CBR 125 R (4.999 euro), maar daarmee koop je een motor die minder onderhoud vraagt, meer technologie heeft en wellicht ook minder snel verveelt.

Tekst: Maarten Van Caesbroeck

Foto's: Pien Meppelink, Andrew Walkinshaw