Rij-indruk: Indian Pursuit en Indian Challenger

Twee jaar geleden stelde Indian zijn PowerPlus platform voor op de Indian Challenger. Die kreeg toen door corona niet de verdiende aandacht. Tijd om het goed te maken in Chamonix met de voorstelling van de Pursuit die een afgeleide is van de Challenger.  

Tot grote verbazing van de Indian-verantwoordelijke was ik één van de weinige journalisten die had gereden met de Indian Challenger. De presentatie van de Challenger stond gepland in het land van herkomst, maar werd om gekende redenen uitgesteld. De introductie van de Challenger was nochtans groot nieuws als eerste watergekoelde bagger. Ons was het niet ontgaan en reeds in de zomer van 2020 stelden we hem op tegenover de Honda Goldwing en de Harley-Davidsod Road Glide. Daar kwam ie toen verrassend goed uit de hoek. Hoewel de Challenger enthousiast werd onthaald, kwamen er veel reacties over het ontbreken van een uitgebreide topkoffer voor de tourfanaten. Deze topkoffer is nu aanwezig op de Pursuit samen met extra gadgets voor de lange afstanden. 

Moedig

Zoals reeds gezegd zouden de rechte banen van de USA het decor vormen voor deze introductie. Die ging niet door, dus werd het roer maar dadelijk helemaal omgegooid met krappe en steile haarspeldbochten in het hart van de Alpen. Toch lijkt die locatiekeuze niet uit de lucht gegrepen. In 2015 besliste Indian al om een tourmachine te ontwikkelen voor de Europese markt. Omdat Polaris (het overkoepelende bedrijf van Indian) in de buurt van Chamonix een vestiging heeft, is er gekozen om in die buurt een realistische route uit te stippelen voor het ontwikkelingswerk. Een salvo aan bochten, druk stadsverkeer bij het meer van Annecy, een streepje autostrade en oncomfortabele wegenwerken moeten een reflectie voorstellen van het Europese wegennetwerk. Alle ingenieurs en belangrijke piefen waren toen aanwezig om deze ervaringen mee te nemen in het ontwerpproces van hun tourmachine voor de Europese markt waarmee we nu dus dezelfde route rijden.

Op en top Amerikaans

We zijn enkele jaren verder en ondanks de Europese mindset, kunnen we moeilijk spreken van een Amerikaans equivalent van pakweg de BMW R 1250 RT. Het motorblok is misschien gekoeld maar de motor heeft geen star & stripes nodig om te veraden dat die van over het water komt. De grote volumes en met chroom beladen accenten, doen je meteen aan Amerika denken. Indian weet waar ze met bezig zijn en voor de liefhebbers van het genre is dit weeral een geslaagd ontwerp. Het kloppend hart in de vorm van de v-twin blijft de eye-catcher. De voorkuip is gemonteerd op het chasis en schrikt menig omstaander af met zijn imposante verschijning. Het moet een spektakel zijn voor toeschouwers als wij met tien van deze pikzwarte giganten voorbij denderen. Zeker de ingewerkte led-verlichting maakt indruk. Het windscherm is elektronisch verstelbaar en is op de reisgerichte Pursuit een maatje groter voor een perfecte windbescherming in zijn hoogste stand. Op de Challenger is het verschil minder groot en blijfte turbulentie een ongenodigde aanwezige. Zoals de stijl het dicteert, lopen beide zijkoffers aflopend naar het einde toe en zijn ze toch praktisch inzetbaar met hun opening langs boven. De topkoffer op de Pursuit heeft zat ruimte voor twee helmen. Het zadel is lekker ruim en comfortabel maar vooral laag genoeg om makkelijk aan de grond te kunnen om deze mastodont recht te houden. Rijklaar weegt de Challenger 377 kg en de Pursuit 416 kg, met rijder en bagage ga je even los over die halve ton. Op zijn Amerikaans dus. 

Schrapend metaal

Zoals verwacht vragen deze motoren net iets meer tijd om te wennen dan pakweg een KTM 890 Duke R. Je kan simpelweg niet om het gewicht heen en het blijft indruk maken, zeker als je meteen op een kronkelende autostrade belandt die nog eens steil naar beneden loopt. De eerste bochten zijn beschamend, maar wetende wat deze grote jongen kost, wil ik liever geen schuiver maken. Doorheen de dag groeit het vertrouwen exponentieel en sta ik er versteld van hoe snel je de motor van kant kan wisselen. Toch blijft dit soort Alpenbochten wat te hoog gegrepen voor deze Indian. Het kan allemaal en het is zelfs plezierig, maar het verlengde weekend dat een zwerm aan motards naar deze cols lokt, doet je toch beseffen dat je op de foute motor zit. We moeten niet perse onderdoen voor sommige collega’s, maar meer dan anders behoud ik bij elke bocht een ruime marge omdat deze kolos trager reageert dan een lichtere Europeaan of Japanner. Ook het meermaals inhalen op deze drukke wegen vraagt om stalen zenuwen. Echt in de bochten hangen is trouwens nooit een mogelijkheid door de beperkte hellingshoek, al blijven de zichtbare onderdelen gevrijwaard van schrammen. Het is dus niet ongewoon dat ook plotseling opschrikt van schrapend metaal over het asfalt.  

Een maatje groter

De gigantische tweecilinder moet de showsteler zijn van deze presentatie. Het PowerPlus platform is watergekoeld en legt prima cijfers voor de dag. Met een inhoud van 1.768 cc krijg je 122 pk aan 5.500 opm en 174 Nm aan 3.800 opm. Vooral de berg aan koppel speelt hierin zoals gebruikelijk de hoofdrol. Toch stelt de praktijk lichtjes teleur. Al kan dat te wijten zijn aan de steilie hellingen en de ijle berglucht. Het gewicht zal ook niet helpen om snel uit de startblokken te schieten, en tegenover zijn Europese concurrenten lijkt de vergelijking snel gemaakt. Ook de souplesse van het motorblok is niet zoals ik mij had voorgesteld. De gasrespongs lijkt soms wat te haperen en dat op-en-af gevoel zou onbestaande moeten zijn op een motor van dit kaliber. De gekende vibraties zijn er ook, maar zoals gewoonlijk absoluut niet storend. Als modern snufje wordt de achterste cilinder bij stilstand uitgeschakeld om brandstof te besparen en vooral om minder hitte te ontwikkelen. Het opschakelen dient sneller dan verwacht te gebeuren en het terugschakelen lukt soms niet van de eerste keer. Kleine minpuntjes die ik mij niet herriner van de laatste test in 2020. 

In het volgende nummer van Motoren & Toerisme lees je het volledige verslag van deze bergrit. 

Tekst: Charly de Kinderen 

Foto’s: Indian Motorcycles