In het prille voorjaar van 2007 trok Dirk Melkebeek oostwaarts. De bezieler en toenmalig hoofdredacteur van Motoren & Toerisme, volgde in de provincie Luik het riviertje de Our, of tenminste de route die naar het dal ervan genoemd is. Voor die dag in de Oostkantons opteerde Dirk voor Triumphs café racer 'pur sang', de Thruxton. Dit artikel verscheen voor het eerst in het aprilnummer van 2007. Dit retro-artikel verschijnt in het kader van '30 jaar Motoren & Toerisme'.
Tekst en foto's: Dirk Melkebeek
In deze regio loopt ook het lieflijke riviertje de Our, wier valleien gewoon vragen om er een route door te leggen. Dat heeft de toeristische dienst van de provincie Luik, waaronder de Oostkantons ressorteren, dan ook naar best vermogen gedaan. De route begint in de hoofdstad van het zuiden van de Oostkantons, Sankt- Vith. Vroeger een romantisch stadje naar Duits model met een hele lange geschiedenis, maar in de tweede wereldoorlog bij het Ardennenoffensief zo goed als van de kaart geveegd door hevige geallieerde bombardementen. Toch herstelde het stadje, dat naar de heilige Vitus werd genoemd toen in 836 diens relikwieën daar passeerden, zich goed als handels- en cultureel centrum van de streek.
Na een verbindingsrit van een dikke 200 kilometer laten we er ons de koffie in de Konditorei dan ook goed smaken. Het stadje is een bezoekje waard, het zicht van op het enige restant van de 14de-eeuwse stadsomwalling is de moeite waard, maar wij zijn hier voor andere dingen, en dus snorren we vrolijk noordwaarts langs de dorpjes Wallerode en Meyenrode, waar zich de waterscheidingslijn tussen de Rijn- en de Maasvallei bevindt. De Our zelf behoort tot het eerste bekken. Het is ietsje verder, op het plateau tussen Losheimergraben en Buchholz, dat de Our ontspringt op een plaats die Weisser Stein wordt genoemd. De grens tussen België en Duitsland schurkt zich zo ‘n 30 kilometer lang tegen het riviervalleitje aan, alvorens op het drielandenpunt, waar een Europamonument het verdrag van Rome herdenkt, Luxemburg binnen te stromen. Dit is het mooiste deel van de rit. In de vredige rust van dit stemmige riviervalleitje slingert het asfalt zich door een soort miniwereldje. De dorpen hebben hun oude karakter wonderlijk genoeg weten te behouden, en hebben vaak een heel oude geschiedenis. Zo was Manderfeld 1300 jaar geleden één van de residenties van de Frankische koning Pepijn de Korte, één van de voorouders van Karel De Grote, die er regelmatig kwam verpozen om te jagen. Ook vind je in de buurt de ruïnes van de burcht van de graven van Schönberg, ter- wijl het piepkleine dorpje Bracht een 18de- eeuws kasteel bezit. Maar de bekendste burcht in de Ourvallei is natuurlijk Burg Reuland, ooit één van de grootste en sterk- ste burchten uit het Eifelgebied, alweer een bezoekje meer dan waard. Met rotspartijen langs de kant van de weg begint de rit tussen Burg Reuland en Ouren zowaar bergetappe-allures te krijgen.
Ook dat meest zuidelijke dorpje van de provincie Luik kan bogen op een imposante burchtruïne. Verder is Ouren een zeer stemmig geheel dat als het ware een beetje losstaat van de wereld. Het is dan ook een zeer gegeerde vakantiebestemming. Even steken we de Luxemburgse grens over, maar dan buigt de route zich terug noordwaarts om via een aantal schattige lokaliteiten terug in Sankt-Vith te belanden.
Met z’n 108 kilometer kan deze route ondanks een fikse aanloop best als stemmige daguitstap fungeren, maar wilt u heen en weer-gerij vermijden, dan kan u overwegen deze mooie bepijlde route te combineren met de Roadbook Rally van deze maand (april 2007, nvdr), wat een gevuld weekendje motorrijden oplevert. Tank vol voordat u vertrekt, of zorg ervoor dat u de rit kunt volmaken tot u in Luxemburg belandt (ca. 90 kilometer vanaf het startpunt van de route). Daar kunt u de tank een stuk goedkoper weer volgooien. Verder is het niet altijd evident, zeker buiten het toeristisch hoogseizoen, om een eetgelegenheid te vinden die ook open is.
Doorgaans is de route uitstekend bepijld, behalve op het grondgebied van het groothertogdom Luxemburg, dat nu eenmaal buiten de jurisdictie van de provincie Luik valt. Op Luxemburgs grondgebied volgt u gewoonde richting Sankt-Vith, en u komt vanzelf weer terecht.
De meer gedetailleerde wegbeschrijving en GPX-file van de Ourtalroute vind je hier: http://www.motoren-toerisme.be/routes/ourtalroute