DGR 2019 met de Triumph Speed Twin

Eind september is het weer zo ver, strak in pak neem ik deel aan de DGR, het wereldbekende motorevenement met zijn roots in het verre Sydney. Het is ontstaan om de motorrijder een goed imago aan te meten en natuurlijk om geld in te zamelen voor het goede doel. Ondertussen is het al de achtste editie, en deze telt om en bij de 114.000 rijders die samen 5.528.970 euro hebben ingezameld tot zo ver. 

Triumph is met zijn breed arsenaal aan retro-motoren die ideale partner voor dit evenement, dus was de keuze voor mij snel gemaakt. De relatief nieuwe Speed Twin fungeert als het blinkende accessoire bij het oude kostuum van mijn vader. M'n eigen maatpak laat ik liever aan de kapstok hangen omwille van de dreigende wolken. Normaal ging ik deelnemen aan de editie in Gent maar een rode streep op buienradar in de lengte van de E17 doet me teruggrijpen naar men tweede keuze, die van Antwerpen. De editie in mijn thuisstad is alvast met een paar uur uitgesteld om tussen de wolken door te rijden. Bij aankomst is het droog, maar de opkomst lijkt magerder uit te vallen dan vorig jaar toen er een stralende zon scheen. Niet onlogisch dat er weinig mannen en vrouwen staan te springen om hun beste outfit door een plensbui te sturen. Uiteindelijk stroomt er toch nog een flinke groep diehards samen om de stad te laten beven. 

Wielrennen

Een korte briefing met een erkenning aan de top drie collecteurs en we zijn klaar om eraan te beginnen. Het aanwezige volk heeft er goesting in en het lijkt wel de start van een race uit het verleden waarin de rijders eerst naar hun motor moeten lopen om deze op gang te trappen. Ook een tiental Zwaantjes starten hun RT’s en weg zijn we. Net als vorig jaar maakt de politiebegeleiding een grote indruk op me,  tot de wegkapiteins het overnemen als we de Schelde onderdoor zijn. Tegen een gezapig tempo trekken we de polders in en hoe verder Antwerpen verdwijnt in onze zijspiegels hoe grijzer het wordt en het onvermijdelijke gebeurt, een drash om u tegen te zeggen… In een poging om mijn camera veilig te stellen en een regenjas aan te trekken verlies ik de groep uit het oog. Ik probeer tevergeefs de groep terug te vinden maar ik voel me verloren en de regen neemt alleen maar toe in intensiteit. Ik besluit een warm café op te zoeken op de grote markt en samen met enkele vrienden de laatste kilometers van het WK wielrennen te aanschouwen. De Belgen stellen teleur en zonder veel woorden verlaten we het café. Al snel neemt de Triumph het gespreksonderwerp over en is de  koers snel vergeten. Met acht bijna dertigers staan we rond de Triumph en de reacties zijn eenduidig verlangend. Telkens als ik een motor te leen heb, ben ik benieuwd naar de reacties van mijn niet motorrijdende vrienden. En deze keer heb ik hun aandacht, ik hoor zelfs twee zelfzekere stemmen die beweren ook een werk te maken van dat gegeerde rijbewijs. Ik lach en ben benieuwd of we hier volgend jaar met drie motoren staan. Wel is duidelijk dat de Triumph gesmaakt wordt, zeker in dit Korosi Red. 

Kick

Het weer zal niet meer opklaren dus hou ik het voor bekeken vandaag. Gelukkig heb ik vrijdag uitgebreid in de Nederlandse polders kunnen rondtoeren en is mijn beeld van de Triumph compleet. Het 1.200 cc grote Bonneville-blok levert 97 pk bij 7.650 opm en 112 Nm bij 4.950 opm. Geen spectaculaire cijfers, maar toch is er altijd voldoende koppel aanwezig om richting de horizon door te trekken. Bij lage toeren in een lage versnelling durft het blok twijfelachtig over te komen, maar als je normaal rijdt en af en toe toch eens de gashendel vol opendraait is het een heerlijke krachtbron. Het is geen pk-monster zoals de BMW S 1000 XR die ik onlangs heb getest, maar soms twijfel ik aan het nut daarvan. Het Bonneville-blok biedt je de mogelijkheid om stevig door te trekken zonder het gevoel te kort te komen, maar wel nog min of meer aanvaardbare snelheden aan te houden. Doe dit met de BMW of gelijkaardige patsers en je zit in no time aan een snelheid die je de daver op het lijf geeft. Dat spreekt me aan in de Speed Twin, het is een andere perceptie waarbij je ook op lagere snelheden die welwillende kick krijgt zonder de tweehonderd grens te moeten aantikken. De motor is trouwens verrassend stabiel op hogere snelheden, uiteraard is er wel wat rijwind, maar 160 km/uur is geen enkel probleem en er zat zeker meer in als ik dat daar zin in had gehad. Quod non.   

Triumph Speed Twin

Eenvoud siert

De lage zithouding is toegankelijk en mijn lengte (1m90) vormt zeker geen probleem op deze motor, mijn benen hebben een zee aan ruimte rondom de 14,5 liter grote tank. Daardoor is dit model volgens mij bereikbaar voor beide uiterste van de fysiologische parameters. De vering staat relatief strak en pittige bulten komen zeker aan doorheen het dunne maar prachtig afgewerkte zadel. De houding daarentegen is ideaal, het stuur heeft de juiste hoogte en breedte om uren aan een stuk deze regio te verkennen. Het karaktervolle blok biedt een aangename stralingswarmte in het killer wordende weer, in de zomer is dit misschien een minder aangename factor, maar het lijkt goed mee te vallen. De zes versnellingen wisselen elkaar soepel af en ik verbaas me over het gemak waarmee de koppeling te bedienen is. Enkel het maximum aantal toeren is snel bereikt en vraagt enige gewenning, maar dit hoort natuurlijk bij het karakter van dit blok. Via het stuur kan je met één knop eenvoudig kiezen tussen drie rijmodi, Road, Rain en Sport. Het verschil tussen deze standen is duidelijk voelbaar en in zijn sportieve setting lijkt de motor het meest natuurlijk aan. Ook de tractiecontrole kan gemakkelijk aan of uit gezet worden. De Speed Twin herbergt net voldoende technologie om je recht te houden, maar houdt het voor de rest eenvoudig puur, en dat is een troef in mijn ogen. Het drooggewicht van 196 kg is voor een motor van dit kaliber indrukwekkend laag te noemen en heeft zeker een positieve invloed op het stuurgedrag. Met zijne pure asfaltrubbers is het een aangename bochtenpikker die soms extra input vraagt maar eens de gewenning er is, zou je ook in de bergen een ideale partner hebben aan deze Speed Twin. 

Dromerig

De motor smeekt om een vriendin, ik ontbreek er één dus moet het zonder doen, maar wat zou er nu mooier zijn dan een warme avondrit in dit landschap met iemand op de duo? Het is een motor die een droom verkoopt en die benadert. De heerlijk ronkende sound en de blinkende rode tank maken je nostalgisch. Ik ben opgegroeid in volle internet-expansie maar deze motor katapulteert me naar andere tijden waarin alles eenvoudiger leek. Het is de perfecte compromis tussen dit nostalgisch gevoel van weleer en de luxe van hedendaagse technologie. Met een inhoudsinterval van 16.000 kilometer beloven de Britten ook een zeer onderhoudsvriendelijke motor. De vanaf-prijs is vastgesteld op 13.180 euro, daarvoor heb je een complete motor die geen extra opties behoeft. Ik ben alvast overtuigd, nu is het wachten tot volgende zomer, en een vriendin. 

 

Tekst & foto's: Charly de Kinderen

Website: https://www.triumphmotorcycles.be

Triumph Speed Twin
Triumph Speed Twin
Motor: vloeistofgekoelde tweecilinder lijnmotor viertakt
CI: 1.200 cc
Drooggewicht: 196kg
Vanaf: € 13.180,00
Geschreven op 1 oktober 2019
© Motoren & Toerisme