In het geval van de IJslandse hooglanden is de term ‘woestenij’, misschien net iets gepaster. Ondanks het relatief vochtige IJslandse klimaat is er nauwelijks plantengroei te bespeuren op de IJslandse hoogvlakten. Dat heeft alles met de vulkanische ondergrond van de hoogvlakten. Die slorpt alle vocht zodanig snel op, dat het onbruikbaar wordt voor planten. Het gebied is dan ook niet alleen onherbergzaam, maar ook gewoon onbewoonbaar.
Wie de IJslandse Hooglanden wil verkennen, kan dat alleen maar in de zomer. Gemiddeld heropent het IJsland Milieuagentschap, dat de wegen in de Hooglanden beheert, de wegen midden juni. Verwacht echter geen geasfalteerde wegen met wegmarkeringen, zoals dat in de Alpen of de Pyreneeën het geval is. De wegen in de Hooglanden zijn gewoon onverharde paden, die met behulp van graders min of meer berijdbaar zijn gemaakt. Niet al te zelden worden deze wegen door kleine bergriviertjes doorkruist en dus moet je deze doorwaden. Niet aan te raden voor klassieke toermotoren dus, maar wel spek naar de bek van de allroad-rijder.
Zo’n allroad-rijder is de Pool Maciej Suwinski, die enkele zomers geleden de IJslandse hoogvlakten verkende. Hoe dat in z’n werk ging zie je in de video hierboven.