Wereldreis: Adieu Azië!

Met Cambodja sprong de teller van landen die we doorkruist hebben op onze wereldreizen al op 25. April was niet bepaald de ideale maand om daar te zijn: heet en stikbenauwd. Maar we wilden Angkor voor geen goud missen. En of het de moeite was! Na een duik in het bruisende nachtleven van Bangkok trokken we verder naar Maleisië, Kuala Lumpur. Daar zijn we nu hard aan het werk om onze Grote Oversteek voor te bereiden. Hoog tijd om afscheid te nemen van Zuidoost-Azië. Een heel nieuw continent wacht op ons!

TEKST EN FOTO’S: Tom De Mits

Don Det is één van de vierduizend eilandjes op de Mekongrivier in het zuiden van Laos, net voor de grens met Cambodja. De oversteek naar het eiland was eerder ‘interessant’: tweelange kano’s die met wat gerecycleerd timmerhout aan elkaar zijn genageld, boezemen niet meteen het grootste vertrouwen in. Een lokale lasser heeft zich uitgeleefd om een wel heel rudimentaire stuurinrichting in elkaar te knutselen. Wat lijkt op een stuur blijkt bij het draaien aan een versleten touw te trekken,

dat op zijn beurt door een wirwar van oogvijzen de richting van het roer en de motor bedient. De matroos van dienst is tijdens de overtocht vooral bezig met het leegscheppen van de lekkende kano’s. Verder dan een paar centimeter komt de achtersteven niet boven het water uit. Op de met verroeste nagels in het dek bevestigde reling vertrouwen we al helemaal niet. Als dat maar goed gaat ...

Don Det is niet bepaald groot. Een waterval, een oude Franse brug, veel verlaten strandjes ... Op twee uur zijn we het eiland rond. De ondraaglijke rook van
de brandende rijstvelden in het noorden van Laos is eindelijk volledig opgetrokken, dus genieten we vanuit onze hangmat een paar dagen oprecht van de zuivere lucht, van de bootjes die passeren, van een drankje en een hapje. De boog moet niet altijd gespannen staan.

Doef in Cambodja

De grensovergang met Cambodja was geen toonbeeld van efficiëntie, maar na drie uur bolden we eindelijk het 25ste land op deze trip binnen. Het leek alsof
de landsgrens ook meteen een nog extremer klimaat inluidde. Temperaturen tegen de 40 °C en een luchtvochtigheid van om en bij de 95% waren niet meteen het ideale recept voor een zorgeloze zonvakantie. Cambodja is ook niet echt die niet te missen toeristische parel bezaaid met bezienswaardigheden en onvergetelijke vergezichten, wisten we van andere reizigers. Op één enkele uitzondering na ... En wat voor één!

Het was al een stuk in de namiddag toen we na twee dagen kilometers malen Siem Reap binnenreden. Zo snel we konden, dumpten we de Huskies op de parking van het hotel om nat van het zweet verlichting te zoeken onder de airco van de hotellobby. Even moest ik terug naar buiten om een benzinefilter op Carolines motor te vervangen, een werkje van amper tien minuten. Misselijk van de warmte plofte ik nadien op bed om voor de rest van de dag geen poot meer te verzetten. Als deze stad niet één van de meest impressionante historische sites van de wereld herbergde, zou ons advies beslist luiden: zet het uit je hoofd om hier in de maand april naartoe te komen. Maar Angkor Wat? Tja, daar kunnen we niet omheen, dat moet je absoluut zien.

Deze volledige versie van deze aflevering van Tom en Carolines wereldreis lees je in Motoren & Toerisme van juni 2023.