Vergelijkingstest Moto Guzzi V100 Mandello vs BMW R 1250 RS

Je moet Moto Guzzi niet vertellen hoe ze unieke motoren moeten maken en je moet BMW niet uitleggen hoe ze de benchmark moeten blijven. Twee compleet verschillende merken, die beide een nieuwe sportieve toermotor afleveren, met op het eerste gezicht opvallende gelijkenissen. Maar onze tweedaagse trip naar de champagnestreek bracht aan het licht dat ze wezenlijk van elkaar verschillen.

Tekst: Charly de Kinderen 

Foto’s: Bob Van Mol

Het zijn merken als Moto Guzzi die de motorwereld letterlijk en figuurlijk kleur geven. De V100 Mandello is een opvallende nieuwkomer die bij velen sympathie weet op te wekken. Een sportieve toermachine die met eigenwijze ontwerpkeuzes graag buiten de lijntjes kleurt. BMW heeft zijn sportieve reiziger ontworpen rond het befaamde boxermotorblok. De milde facelift die de Beemer voor 2023 kreeg, is voor ons een perfecte aanleiding om de twee motoren eens tegenover elkaar te zetten. Des te meer omdat ze in een wat onderbelicht segment zitten. Mede door het succes van de hoogpoters krijgt het sporttoer-gamma niet meer zoveel aandacht als vroeger. In de striemende regen trekken we zuidwaarts voor een tweedaagse door de champagnestreek.  

Aviazione Navale

Als de twee motoren naast elkaar staan, valt meteen op dat de R 1250 RS een maatje groter is. De V100 Mandello is fijner gebouwd, en daardoor eleganter. Ook in het zadel voelt de Italiaan compacter aan. Of: hoe culturele clichés tot uitdrukking komen in de vormgeving. Verder valt op dat beide motoren gebruik maken van een cardanaandrijving in een enkelzijdige aluminium achterbrug, waarbij de achterste velg aan de rechterkant open is. Dat is een ontwerpkeuze die mij altijd weet te bekoren. Helaas wordt die velg op de Beemer verstopt achter een plompe uitlaat, terwijl Guzzi het beter aanpakt met een compacter model. De velgen van de Guzzi zijn sowieso een streling voor het oog. Beide merken opteren natuurlijk voor een tweecilinder in hun meest herkenbare vorm, de één een boxer de ander een dwarsgeplaatste V-twin, waarbij beide cilinderkoppen uit de motor steken. Zeker op de Guzzi is de prachtige, vloeiende overgang van het motorblok naar de transmissie – en vervolgens naar de enkelzijdig achterbrug met cardanaandrijving – niet alleen een mechanisch huzarenstukje, maar ook een kunstwerk. De ware motorfiel zou alleen hierom al voor de V100 Mandello kiezen. De windschermen zijn op beide motoren instelbaar, op de R 1250 RS gebeurt dat manueel en op de V100 Mandello met een knop op het stuur. Beide systemen werken goed. Het verschil in windbescherming is klein, met de R 1250 RS als uitblinker op de autostrade. De Italiaan weet verder indruk te maken met zijn dynamische deflectoren, die aan bepaalde snelheden of instellingen uitklappen. Zie het vooral als een leuke gimmick, want de impact is in alle opzichten minimaal. Anderzijds past dit detail wel bij de editie van de V100 Mandello waarmee we onderweg zijn. De Moto Guzzi V100 Mandello Aviazione Navale – zoals zijn volledige naam luidt – is geïnspireerd op de F-35 Joint Strike Fighter, en ook de beweegbare flaps zijn een knipoog naar het futuristisch ogende jachtvliegtuig. De R 1250 RS is uitgevoerd in zijn dynamische kleurstelling. Je hebt ook nog de keuze uit wit of zwart. 

Boxer vs. V-twin

Dat deze twee tweecilinders dankzij hun opstelling karakter hebben, mag je gerust een understatement noemen. Met 136 pk aan 7.750 opm en 143 Nm aan 6.250 opm heeft de R 1250 RS duidelijk meer vermogen en koppel dan de V100 Mandello, met zijn 115 pk aan 6.750 opm en 105 Nm aan 6.750 opm. Toch maakt de Italiaan bij mij net iets meer emotie los. Het sportieve DNA van hun merk is bij beide motoren onmiskenbaar aanwezig, al zal het bij een sprintje altijd de Beemer zijn die wint. Dat dankt-ie zeker ook aan z’n quickshifter, al hoort die nog steeds niet tot de beste van de klas in combinatie met dit boxermotorblok. De Aviazione Navale is weliswaar gebaseerd op het standaardmodel van de V100 Mandello, die het zonder quickshifter en elektronische vering moet doen, maar op de V100 Mandello S vind je de quickshifter-technologie wel terug. Beide motoren bieden uiteraard de gekende rijmodi, die we nu vooral in de Rain-modus houden. Ze zijn zowel op de Beemer als op de Italiaan eenvoudig te bedienen en passen het motorkarakter subtiel aan. Het vermogen loopt op beide motoren via een foutloze transmissie soepel over naar de cardanaandrijving, een technische keuze die voor- en tegenstanders kent. Hoewel de R 1250 RS makkelijk 200 cc extra heeft, is het verbruik gelijklopend, met een gemiddelde van ongeveer 5,7 liter per honderd kilometer. Dit zijn stevige jongens, met een rijklaargewicht van 233 kg voor de Guzzi en 243 kg voor de Beemer, maar hun Brembo-ankers grijpen onder alle omstandigheden flink aan. Er is ook bochten-ABS aanwezig, waarbij meerdere parameters in de gaten worden gehouden om er zeker van te zijn dat je niet onderuitgaat. 

Het volledige verslag vind je in M&T september 2023 dat 21 september in de winkel ligt.