Toen ik veertien jaar geleden voor het eerst in het zadel zat van de 990 SMT, was dat liefde op het eerste gezicht. Ik was heus geen supermotardheld, maar de toenmalige trails voelden soms toch wat te groot en log aan. Het unieke ontwerp van de SMT verenigde die twee werelden onverwacht harmonieus, en dat was me op het lijf geschreven.
Tekst: Tom Vander Sande
Foto’s: Bob Van Mol
Ik haalde enkele jaren later dan ook met plezier een goede occasie SMT 990 in huis. Dat lijf veranderde en de KTM intussen ook, maar de liefde is wel altijd gebleven. Ik reed door de luxe van veel testmotoren erg weinig met mijn eigen SMT, maar het was wel telkens een vertrouwd en erg plezierig weer- zien. Ik keek samen met heel wat collega-journalisten dan ook uit naar de nieuwe SMT. Die bleek bij de eerste presentaties niet helemaal aan die hooggespannen verwachtingen te voldoen, en dus was het tijd voor een rechtstreeks duel met de voorganger om dat dieper te onderzoeken.
Mijn 990 SMT had ik recent met een kleine 70.000 kilometer op de teller en toch een beetje pijn in het hart verkocht, maar de nieuwe eigenaar was zelf ook best geïnteresseerd in een robbertje oud vs. nieuw. Ik kan alvast verklappen dat hij zich allerminst bekocht voelt. Als je de cijfers op papier bekijkt is dat ook heel logisch. De tijd lijkt weinig invloed te hebben gehad op de theoretische waarden. Al was de oude toch ruim 10 pk sterker en kon hij een goede 3 liter meer benzine in de tank opslaan. Het gewicht, de zithoogte, wielbasis, wielmaten, remschijven en veerweg bleven wel nagenoeg identiek. Al doet de oude het wel met 48 mm vorkbenen in plaats van de 43 nu, WP blijft natuurlijk de huisleverancier. Stilistisch is er duidelijk wel wat veranderd met de toevoeging van het hoge spatbord, de enkele uitlaat en de strakkere lijnvoering die KTM gaandeweg in het hele gamma doortrok.
De integrale versie van deze vergelijkingstest lees je in het novembernummer van Motoren & Toerisme.