Na de triptiek Cap de Coste, Col de la Lusette en Dol de la Serreyrède, die we jullie gisteren al voorschotelden eindigt de zesde rit uit de Tour de France 2020 bovenop de Mont Aigoual. Als de naam van deze col je niet bekend in de oren klinkt, hoef je niet aan je wielerkennis te beginnen twijfelen. Zelfs bij onze collega’s van Bahamontes ging er niet onmiddellijk een belletje rinkelen bij het horen van deze tweede hoogste bergtop van de Cevennes. En dus zondt Bahamontes-chef Jonas Heyerick, journalist Rik Van Puymbroeck en fotograaf Diego Franssens in juni alvast op verkenning naar de Mont Aigoual. Het duo kwam met een mooi verhaal over de Mont Aigoual voor de Tour-special van Bahamontes terug.
De berg ligt op de grens tussen de departementen van de Gard en de Lozère. Op de top van de 1565 meter hoge Mont Aigoual bevindt zich sinds het midden van de jaren 1880 een weerstation. Of beter gezegd een heus ‘observatoire’ van Meteo France. Wie aan Zuid-Frankrijk denkt, verwacht al snel een zacht klimaat maar dat is bovenop de Mont Aigoual niet het geval. In een gemiddeld jaar worden er maar liefst 144 vorstdagen opgetekend. Gemiddeld waait het er 265 dagen per jaar ook hard (meer dan 16m/seconde) en zijn er eveneens 241 dagen met mist. Kortom, de kans is groot dat ook vandaag het weer de renners parten zal spelen.
Is de Mont Aigoual relatief onbekend in wielermiddens, dan is hij toch niet meer maagdelijk. In de 17e etappe van de Tour de France 1987, van Avignon naar Millau, passeerde het peloton over de Mont Aigoual. Het was de Italiaan Silvano Contini, toen uitkomend voor Deltongo-Colnago, die als eerste de top bereikte. Maar ditmaal ligt de eindstreep van de rit dus bovenop de Mont Aigoual. Met een beklimming van 8,3 km aan een gemiddelde stijgingspercentage van 4% is de reus van de Gard een berg van 2e categorie.
Onze camera-piloot van dienst, trok in het voorjaar van 2019 naar de top van de Mont Aigoual. Geen besneeuwde wegen of erwtesoepachtige mist, maar toch ook geen stralende zon. Niettemin blijft de Mont Aigoual een prachtige omgeving, al was het maar vanwege z'n dichtbeboste flanken. En die zijn dan weer het resultaat van een massale herbebossings-actie van de overheid in de jaren 1860. Hoe een beklimming van de Mont Aigoual in het zadel van een Triumph Tiger 800 eruit ziet, ontdek je in de video hieronder.