Rij-indruk: Moto Morini X-Cape

Voor het eerst voorgesteld op de EICMA in 2019 en twee jaar later is het zo ver. De gouden adelaar kan zijn vleugels weer spreiden en stelt met veel trots de X-Cape voor, een kleurrijke allroad in het middensegment.

Tekst: Charly de Kinderen

Foto’s: Moto Morini

Het heeft even geduurd maar uitstel is deze keer geen afstel geworden. Het Franse eiland Corsica zal ons leren of de X-Cape de hoge verwachtingen kan inlossen. De uitloper van de zomer zorgt voor de perfecte rijcondities en de kustbergwegen nemen zorgen voor een eindeloze toevoer van bochten. Kortom, nu is het aan Moto Morini om ons hier omver te blazen en te laten zien dat ze de laatste twee jaar niet hebben stilgezeten. 

Onderdelenpuzzel

Het segment van de allroads is zowat het meest beconcurreerde en innovatieve segment geworden in de motormarkt, zeker bovenaan de ladder is de inzet hoog met bekende paradepaardjes. Die prestatiedruk loopt stroomafwaarts naar het middensegment, dat minstens even belangrijk is, al was het maar om de toegankelijker prijs en hoge funfactor. Het is net dit felomstreden domein dat Moto Morini uitkiest om de handschoen weer op te nemen, een dappere keuze. In 2018 werd het merk overgenomen door het Chinese Zhongneng, dat natuurlijk een grotere slagkracht heeft. De laatste jaren bestond het beperkte gamma van Moto Morini enkel uit exclusieve nakedmotoren gebaseerd op de pittige 1200 V-twin. En daar komt met de X-Cape nu dus verandering in, een eerste stap uit de comfortzone richting een uitgebreider en toegankelijker gamma. Zo staat er in de coulissen al een volgend model te trappelen dat zich tijdens de EICMA zal tonen. Ondanks de lange geschiedenis van het merk heeft het buiten enkele prototypes in de jaren 70 geen ervaring in deze klasse. Het merk doet vooral beroep op bekende onderdeelfabrikanten om de puzzel te leggen. 

Geslaagd

Het uiterlijk is alvast een schot in de roos. De Italianen zijn erin geslaagd een origineel uiterlijk zonder enige hints naar andere merken te boetseren, dat in balans oogt vanuit alle aanzichten. Opvallende ledverlichting bepaalt het aanzicht, in samenspel met een smal maar functioneel en verstelbaar windscherm. Het brede postuur geeft de motor meer ‘stance’ dan je zou verwachten van een dergelijke cilinderinhoud. Het zadel loopt in een strakke lijn helemaal tot het uiteinde, net als het slanke subframe, dat de kracht benadrukt van het voorste deel van de motor. De velgen zijn naar wens gespaakt of gegoten, al is op dit soort modellen het eerste dikwijls de keuze die het ontwerp het meest recht doet. Het hart van de motor is zwart gespoten en past mooi in het geheel. De bediening op het stuur is meer dan degelijk net als het kleurenscherm dat er piekfijn uitziet met geslaagde graphics en de onmisbare rijmodi. Ook de connectiviteit staat op punt, met legio mogelijkheden en net naast het stuur twee USB-poorten om al die elektronica op te laden. Er zijn drie kleurstellingen, rood-zwart, wit-rood en een serieuzere grijstoon. Optioneel kan je een set stevige aluminium koffers bestellen om de reishonger te stillen en een groter gefumeerd windscherm behoort ook tot de opties.

Tweede leven

Het motorblok wordt geproduceerd onder licentie van Kawasaki, een oude bekende, die in een fris jasje onder een andere naam aan een tweede leven begint. Het blok telt twee cilinders in lijn met een inhoud van 649 cc. De cijfers zijn navenant, zonder explosieve uitspattingen: 56 Nm aan 7.000 opm en 60 pk aan 8.250 opm. Een prima krachtbron voor de omstandigheden, al is de fut er bovenin snel uit – met bijbehorende trillingen. Toch onthoud ik vooral dat dit een soepel motorblok is, dat meer dan voldoende panache heeft om je te vermaken in vrijwel alle omstandigheden. Ook de klank uit de fijn gestileerde uitlaat is meer dan behoorlijk. Voor de omgekeerde beweging is het Brembo die de remkracht voor zijn rekening neemt. Dubbele schijven van 298 mm vooraan met twee zuigers, en een enkele schijf van 255 mm met eveneens twee zuigers achteraan, leveren prima werk om het droge gewicht van 213 kg met een scherpe reactie tot stilstand te brengen. Die massa is niet verkeerd, maar daarmee weegt de X-Cape wel ongeveer twintig kilogram meer dan zijn directe concurrent de Yamaha Ténéré 700, die op hetzelfde concept gestoeld is.

In het novembernummer van Motoren & Toerisme lees je het volledige verslag. 

Meer info op: www.motomorini.eu