Rij-indruk Moto Morini Seiemmezzo Street en Scrambler

Als je als grote Chinese speler een Italiaans icoon koopt, doe je dat natuurlijk om een deel van de heritage mee te nemen. Bij de XCape was dat nog niet helemaal duidelijk omdat zowel de scherpe lijn als het type motorfiets niet openlijk refereerde naar het verleden, maar met de Seiemmezzo (Italaans voor zesenhalf) doen ze dat echt onverbloemd.

Qua vormgeving doet deze stijlvolle naked denken aan de recente Milano 1200, en verder in het verleden aan de 3 ½ Sport, waarbij zowel de naam als het uiterlijk voor inspiratie zorgden. Waar de designers de mosterd ook haalden, de nieuwste telg ziet er meer dan patent uit. De lijn is tijdloos met een herkenbare, maar toch originele metalen tank, ronde koplamp en strak achtersteven met een opvallend klein achterlichtje dat toch degelijk werkt. En dat mooie voorkomen geldt voor beide versies die nu gelijktijdig gelanceerd worden. De sobere Street (STR) doet het met standaard velgen en zwarte Kayaba UPSD, terwijl de wat blitsere Scrambler (SCR) spaakvelgen, een klein windschermpje, goudkleurige UPSD, een mooi bruin lederen zadel en banden met wat meer profiel krijgt. Ook de spiegels zijn anders voor beide modellen, net als de kleurstelling. Door die resem aan verschillen onderscheiden beide uitvoeringen zich visueel betekenisvol. Onderhuids is echter alles identiek, en dat geldt ook voor aspecten zoals de zithoogte of bandenmaat.

Hoogwaardige componenten

En met dat onderhuidse zit het wel degelijk snor, want de Chinezen hebben resoluut gekozen voor hoogwaardige componenten, zoals de Brembo ankers, Kayaba veerelementen en standaard Pirelli rubbers. Eens in het zadel valt ook het frisse, moderne 5” dashboard op en de verlichte knoppen op de stuurhelften. Toegegeven, die knoppenwinkel voelt niet echt premium aan, maar het positioneert zich wel mooi tussen de toppers en wat we soms van andere Chinese middenklassers gewend zijn. Het is gewoon degelijk zonder meer, en dat is prima in deze prijsklasse.

We hebben het geluk om een halve dag te mogen cruisen door de in een prachtig herfstgewaad getooide wijngaarden van de Bourgogne, en daar leent deze naked zich prima toe. We kennen het bescheiden maar pittige blokje al uit de XCape, want ook voor de Zesenhalf kozen de ingenieurs voor de moderne 649 cc staande twin, die een realistische 60 pk en 54 Nm aan power levert. Dat is geen overvolle paardenstal, maar door de lineaire, trillingsvrije loop en toerenappetijt van de tweepitter heb je toch het gevoel aardig op te schieten. Voor beginnende rijders is dit zondermeer een degelijk blok, en als je meer ervaring hebt, kan je het onderste uit de kan proberen halen door actief te gassen en te schakelen. Als je daarbij ook nog mooie rijlijnen en goed gekozen rempunten opzoekt, zal je zelfs heel wat zwaardere jongens het nakijken geven.

Drukbevochten segment

Het is dus erg prettig toeven aan boord van de Seiemmezzo. Afgezien van de wat stroeve versnellingsbak is er eigenlijk niets dat stoort. De goede Brembo remmen verdienen daarbij zelfs nog een extra pluim, want in dit segment is die keuze voor een topmerk niet altijd evident, maar wel altijd te bejubelen. Het 5” dashboard bevat een minimum aan functionaliteiten maar laat zich goed aflezen en heeft ook bluetooth connectiviteit, die we op onze korte rit helaas niet konden testen. Andere snufjes zoals rijmodi of tractiecontrole zijn er niet, maar die hebben we ook niet gemist. 

Kortom, de Seiemmezzo is een fijne motorfiets die zowel de opstapper als rationele rijder zal kunnen bekoren, er is vanzelfsprekend ook een 35 kW versie beschikbaar voor de jongsten onder de opstappers. Maar is hij ook de evidente keuze in zijn genre? Dat is minder duidelijk, want de concurrenten met meer naam en faam willen ook hun deel van de koek in dit segment.

Een uitgebreid verslag van deze rij-indruk met blik op de concurrentie vind je in de volgende eidite van M&T of via een abonnement op onze Testpiloot.

Tekst: Tom Vander Sande - Foto's: Moto Morini