Rij-indruk: Kawasaki Versys 650

Het middensegment is meer dan ooit terug en daar is de Kawasaki Versys 650 al sinds 2007 een trendsetter in. Met de toegenomen concurrentie in het achterhoofd komt de derde update van dit model dan ook op het goede moment. Hij neemt de handdoek op in dezelfde regio waar we een paar dagen eerder ook al de CFMOTO 800MT mochten testen: de heerlijke stuurwegen rond Girona. Het strijdperk vernauwt zicht dus ook letterlijk. 

Net zoals zijn grote broer, de Versys 1000, laat de Versys 650 de allroad-hype aan zich voorbijgaan en focust zich in de eerste plaats op de verharde weg. De slogan tijdens de presentatie luidt dan ook ‘built for any road’. De naam Versys zelf is een afkorting van Versatile System: we halen het nog even aan, want niet iedereen is daarvan op de hoogte. 

Veelzijdig motorblok

De tweecilinder die in deze motor schuilt kennen we natuurlijk van de Z650, Z650 RS, Vulcan S en de Ninja 650. Een betrouwbare krachtbron, die beter dan ooit tot z’n recht komt in deze allroad en als vanouds instant weet te overtuigen. Het motorblok zou specifiek zijn afgesteld voor de Versys 650 en ik herken de souplesse onmiddellijk: zonder de minste schokken gaat hij in de lagere versnellingen van z’n plek. Het motorblok heeft net iets minder venijn in dan dat van zijn directe concurrent, de Yamaha Tracer 7, maar het rijdt zeer aangenaam en biedt zonder meer voldoende vermogen. Je krijgt 67 pk aan 8.500 opm en 61 Nm aan 7.000 opm. Natuurlijk is er ook een A2-versie beschikbaar om een zo breed mogelijk publiek aan te spreken. En voor beginnende motorrijders kunnen we de Versys 650 dan ook van harte aanbevelen. Je kan er ook lang mee doorgroeien, want sensaties zijn er ook net voldoende voor de gevorderde. De benzinetank bedraagt een ruime 21 liter voor lange afstanden en brengt het totale rijklare gewicht op 219 kg. Hij zit daarmee mooi op het niveau van de concurrentie. 

Handen op het stuur

Met de lancering van deze vernieuwde Versys 650 kunnen we eerder spreken van een doorgedreven facelift dan van een ware onderhuidse transformatie. Kawasaki is ook niet de enige constructeur die ‘never change a winning team’ in het vaandel draagt. In deze opstelling zijn er ook limieten aan wat er nog te innoveren valt. De grootste nieuwigheden zijn daarom vooral elektronisch en visueel. De Versys 650 heeft nu een kleuren TFT-scherm met bluetooth connectiviteit, ledverlichting, USB-poort en KTRC. Dat letterwoord omvat Kawasaki’s tractiecontrole, die instelbaar is volgens twee standen van gevoeligheid en ook volledig uitgeschakeld kan worden. Het windscherm is eveneens vernieuwd voor meer windbescherming en het kan versteld worden met een verschil van acht centimeter. Jammer is wel dat je dat niet al rijdend kan doen zoals bij sommige concurrenten, want je hebt op de Versys je twee handen echt wel nodig. Een stickertje op de tank herinnert je er zelfs aan dat je niet al rijdend het scherm mag verstellen. Het is ook meteen het enige echte minpuntje dat ik kan verzinnen over deze motor. Al zullen de Japanners misschien niet helemaal onterecht opwerpen dat ze het ontwerp bewust zo hebben gekozen, om te verhinderen dat (beginnende) rijders al te gekke toeren gaan uithalen op de snelweg. De systemen met één hand werken vaak goed, maar aan hoge snelheid breng je de motor soms wel wat uit balans en is de focus natuurlijk even weg. Ik zou er alleszins de motor niet voor laten staan. 

Afstoffen

De afwisseling van heuvels en bergen rond Girona vormen een gedroomd parcours voor een motor van dit kaliber. Het betere gooi- en smijtwerk is hier de norm, en de Versys stoft meteen het ietwat saaie beeld dat ik van deze motor had van zich af. Het vertrouwen is meteen aanwezig en de 17-inch wielen met Bridgestone-rubbers plakken aan he twegdek. Af en toe is de route soms listig met kiezels die gecamoufleerd in de bochten liggen en fietsers die als een gek van de berg donderen, maar de lichtvoetigheid en de vergevingsgezindheid van de Versys 650 volstaan toch om de extremen op te zoeken. Het chassis is uitermate stabiel terwijl beide veringen instelbaar zijn. Als we terug afdalen, is het tijd voor de remmen van Nissin om te schitteren. De dubbele schijf vooraan met tweezuigeremklauwen doet het prima en is met verstelbare remhendel goed doseerbaar. Een verraderlijke zandvlek achter een blinde bocht doet het vertrouwen even wankelen, maar daarna is het weer vol op het gas tot het restaurant Can Mascort, dat misschien bij sommigen bekend is. Dit charmante eethuis ligt in de binnenkant van een enorme haarspeldbocht en heeft een haast mythische reputatie dankzij de vele motards die zich hier op het terras in de zon stallen terwijl ze hun medeliefhebbers zien voorbijrijden.

Asfaltperfectie

Met een veel te volle maag, zoals gewoonlijk na een lunch in Spanje, springen we terug de motor op richting de kust. Het moest maar niet zo lekker zijn. Ik besluit het rustig aan te doen, maar de lokale voorrijder heeft net als de Versys 650 andere plannen. De GI-681 van LIagostera naar Tossa de Mar is fenomenaal en benadert de asfaltperfectie. Lange, brede bochten met een uitstekend wegdek met circuitachtige allures, doen de Versys 650 nog eens echt openbloeien. De motor kan hier beste van zichzelf tonen. We vermaken ons voluit met een gebeitelde glimlach op ons gezicht. In Tossa de Mar draaien we aan de kust links af richting GI-682. Een totaal andere set van bochten maar minstens even indrukwekkend. Deze keer zijn het korte, smalle bochten die het uiterste van de remmen en de behendigheid van de Kawa vragen. Terwijl de Middellandse Zee ons rechts vergezelt, is de focus maximaal om de perfecte lijnen te volgen. Een kleine misser hier en daar is vlotjes recht te zetten en de Versys 650 verleid je tot het uiterste. Het op en neer schakelen gebeurt vlot, hoewel de achterband af en toe in de bocht blokkeert en een zijsprongetje maakt als ik te vroeg terugschakel. De motor kan het aan en de controle is compleet. Ik ben oprecht onder de indruk van het uitgebalanceerde geheel. Maar evengoed hebben de GI-681 en GI-682 mij geïmponeerd: namen om absoluut te onthouden als je op twee wielen in Catalonië bent. 

Het volledig verslag lees je in het volgende nummer van Motoren & Toerisme. 

Tekst: Charly de Kinderen        

Foto’s: Kawasaki