Er zijn een aantal klinkende namen in de motorwereld, en de Honda Transalp is er daar één van. Hoewel het laatste model al even uit roulatie is, blijft deze hoogpoter een begrip. De Transalp behoort tot een generatie motoren die ik helaas net heb gemist, dus meepraten zit er niet in. Tot nu toe dan, want na veel gespeculeer maakt de Transalp eindelijk zijn comeback. En het toeval wil dat ik de gelukkige ben die hem mag testen in de Algarve.
Honda heeft alleszins voldoende tijd gehad om de Transalp te vernieuwen. De introductie van het laatste model dateert alweer van 2008. Meestal worden motoren om de vier à vijf jaar geüpdatet. Maar dit is geen update, we hebben hier te maken met een wezenlijk nieuw model. Deze Transalp vormt samen met de Hornet – die hetzelfde motorblok heeft – het begin van een nieuw hoofdstuk voor Honda. De meegereisde ingenieurs uit Japan benadrukken dat de Transalp de nieuwe benchmark in het allroadsegment van de middenklasse moet worden. Aan de concurrentie afkraken doet Honda niet: op de presentatie gaat het vooral over de eigen kwaliteiten van de Transalp en de verschillen met de Hornet. Nochtans doen de harde cijfers de tegenstrevers verbleken. Het lijkt erop dat je voor de prijs (en het gewicht) van een 700 cc, een machine met de kwaliteiten van een 900 cc krijgt.
De opdracht van het management voor de Italiaanse ontwerper was duidelijk om een allemansvriend te tekenen, en dat is gelukt. De koplamp is fel, met vier lichtbollen waar je niet naast kan kijken in de achteruitkijkspiegel. Het slanke windscherm is niet instelbaar, maar biedt een ideale bescherming tegen de elementen, samen met de witte handkappen. Het stuur staat redelijk hoog, en dat zorgt voor een aangename houding.
Zou de zadelhoogte van 850 mm die Honda opgeeft een typefout zijn? Het zadel lijkt alleszins lager. En dat is naar mijn gevoel één van de grote sterktes van deze motor. Veel motoren van dit kaliber of in deze klasse hebben een te hoge zithouding, wat ze (letterlijk) onbereikbaar maakt voor de iets kortere rijder. Dat is met deze Transalp helemaal anders. Zonder dat je het gevoel hebt dat je dubbel geplooid zit, sta je met beide voeten stevig op de grond. Het lijkt een detail, maar het kan een belangrijke succesfactor zijn om een breed publiek aan te spreken
De trend van de tweecilinder-in-lijn heeft ook Honda te pakken. Enkele uitzonderingen daargelaten, is het niet mijn favoriete motoropstelling. Toch verdient dit nieuwe motorblok de nodige complimenten. Op zich is het al knap dat de makers 92 pk aan 9.500 opm en 75 Nm aan 7.250 opm uit een 755cc’er weten te persen. Cijfers die nog maar eens bewijzen dat je absoluut niet meer nodig hebt. Maar nog indrukwekkender en vooral belangrijker, is de manier waarop de cijfers op papier zich naar de realiteit vertalen. Een tweecilinder-in-lijn mist naar mijn gevoel soms karakter of hij gedraagt zich bokkig. Niets daarvan bij deze twee cilinders, die excelleren in karakter en soepele afgifte onder quasi alle omstandigheden. Geen aan/uit-gevoel, zoals je bij sommige nieuwe motoren hebt als gevolg van de strenge Euro-normen.
De rijeigenschappen zijn minstens even indrukwekkend als het motorblok. De ingenieurs hebben het gewicht beperkt tot 208 kg, en dat verklaart voor een deel de wendbaarheid. Het slanke frame en de lage zithouding helpen ook voor het vertrouwen. Vooraan heeft Honda gekozen voor een 21-inch aluminium gespaakte velg (achteraan 18-inch) met banden van Metzeler Karoo Street of Dunlop Mixtou. Wij zijn met de eerste op stap omdat er een tiental kilometer offroad in de route is verwerkt. Voornamelijk leuk voor de foto’s, maar je krijgt ook een idee waartoe deze motor in staat is. De Transalp heeft niet de offroad-ambities van een Yamaha Ténéré, maar naar mijn gevoel moet-ie daar niet veel voor onderdoen.
Mogelijk beïnvloeden de lange winterstop en een presentatie onder perfecte omstandigheden mijn oordeel, dus ik moet mijn enthousiasme misschien een klein beetje temperen. Maar als we een prijs mochten uitdelen voor beste motor van het jaar 2023, dan hebben we met de Transalp al een topkandidaat. Zeker als je het totale plaatje in ogenschouw neemt. De concurrentie is zeker niet min, met de uitstekende Yamahe Ténéré 700 en dito Kawasaki Versys 650. Maar die trekken allebei bewust respectievelijk de offroad- en de onroadkaart. De Transalp zit daar perfect tussenin en puurt ook nog eens gevoelig meer vermogen uit een bijna gelijkaardige motoropstelling. Bovendien is de Transalp net als de Hornet scherp geprijsd voor een motor met deze eigenschappen: 10.799 euro ben je kwijt voor het grijze of zwarte model, en net geen 11.000 euro voor de kleurrijke 80s retroversie. Voor die prijs krijg je misschien wel de meest veelzijdige en rationele motor in zijn klasse.
Een uitgebreid verslag van deze rij-indruk lees je in het aprilnummer van M&T of als abonnee van onze longreads M&T Testpiloot.
