Rij-indruk: Harley-Davidson Livewire

Meningen verdelen, daar is de Livewire sterk in. Ook meningen van degenen die er nog nooit mee hebben gereden. Net als de meeste onder ons was mijn opinie gebaseerd op bestaande berichten en artikels die circuleren op het internet. Hoog tijd om met een stevige dosis nieuwsgierigheid richting Barcelona te trekken en mijn eigen mening te boetseren over dit kantelpunt in de motorgeschiedenis. 

Het hoofdkantoor van Harley-Davidson Spanje ten noorden van Barcelona dient als uitvalsbasis voor deze test. Met de nodige zorg worden we ingelicht over de features van de Livewire. Een elektrische motor is voor mij een primeur dus de briefing is welkom. Wees je er bijvoorbeeld van bewust dat als de motor op actief staat, hij gewoon vertrekt met een draai aan het (gas)hendel. Een omstaander die de grapjas wil uithangen kan je dus zo wegkatapulteren. Om dit te voorkomen, trilt de Livewire lichtjes bij stilstand zodat de rijder bewust is dat 116 Nm klaar staat vanaf nul toeren. Op de display kan je kiezen uit maar liefst zeven rijmodi: rain, eco, sport en road. Daarnaast kan je drie combinaties van persoonlijke instellingen voorprogrammeren voor bijvoorbeeld de stad of wie weet zelfs het circuit. Zo kan je de gasrespons en de motorrem zeer nauwkeurig afstellen. En zeker die motorrem heeft een grote invloed op je rijgedrag. Daarnaast herkennen we de klassieke bediening van Harley, al zou dit systeem bij een opvolger worden aangepast aan de specifieke noden van de Livewire. Zeker de rechter richtingaanwijzer is bij momenten moeilijk te bedienen als je de gashendel stevig moet vasthouden. Verder krijgen we te horen dat de energiebron - de term batterij mogen we vanwege de geavanceerde technologie niet gebruiken - de basis vormt waarrond de motor is gebouwd. In de zogezegde tank bevindt zich de boordcomputer en net als een traditionele motor is er bovenaan een klep om de “tank” of in dit geval de energiebron vol te laden. Het ziet er allemaal zeer netjes uit en de typerende stijlelementen van het Amerikaanse merk zijn aanwezig. Zeer opvallend is de slanke bouw. Maar schijn bedriegt, want het totaalgewicht klokt alsnog af op een aardige 249 kilogram. 

Animo

De briefing is afgerond en er heerst duidelijk veel animo bij de journalisten om snel op de motoren te springen, ik ben er één van. Er wordt ons aangeraden de rit aan te vatten in regenmodus. Het is nochtans droog, maar de dag is nog jong en hoger op de berg liggen sommige bochten er nat bij. Ook de voorrijder vertrouwt de situatie niet en steekt steevast zijn voetantennes uit om het wegdek af te toetsen, het geeft weinig vertrouwen en het tempo is bescheiden. Gelukkig steken we niet veel later de kam over waar de zon wel schijnt. Samen met de temperatuur stijgt ook het vertrouwen en het tempo. Het elektrisch rijden vraagt enkele aanpassingen, maar het went verrassend snel. Enkel de afwezige motorrem bij het terugschakelen voelt onwennig aan en daardoor dien je de hydraulische remmen extra hard te laten werken. Natuurlijk hebben de ingenieurs hieraan gedacht en is het mogelijk een regeneratieve motorrem in werking te laten treden die energie opwekt. Helaas was onze tijd te beperkt om voluit met deze instellingen te kunnen spelen, maar het is dus mogelijk deze zeer nauwkeurig tot op een honderdste af te stellen op je eigen wensen. In het begin stond de motorrem af, en was het steevast de Brembo ankers dichtgooien. Gelukkig werken die zoals verwacht uitstekend. 

Gewaarwording

Later, terug in het zenuwachtige verkeer van de metropool Barcelona, zijn de omstandigheden uitdagend, maar de Livewire laat zich niet afschrikken. In tegendeel, het vinnige karakter en de beperkte breedte zorgen ervoor dat we met de groep probleemloos door het verkeer laveren. Rondom me duikt de Livewire vanuit alle perspectieven op in men zichtveld. Wat ziet het apparaat er gruwelijk goed uit. De vorm wijkt nauwelijks af van het conceptmodel en is daardoor al even bekend, maar de nagel hebben ze met verve op de kop geslagen, zeker de mat oranje kleurstelling maakt me gelukkig. Niet veel later draaien we even snel als we gekomen zijn terug weg van de chaos. Het wegdek is ondertussen volledig opgedroogd en het tempo versnelt gevoelig. Ik besef plotseling dat ik nog steeds op de regenstand sta en switch al gauw een trapje hoger naar road om de voorrijder bij te houden. Bij sommige motoren voelt het verschil tussen deze standen beperkt aan, maar bij de Livewire niet. Het karakter verandert duidelijk, en de motor schiet weg bij de minste versnelling. Bizar gewoon. De snelheidsgewaarwording gebeurt normaal op basis van het zicht, het gevoel en het geluid. Dat laatste ontbreekt en het is soms schrikken als je naar de snelheidsmeter kijkt. Zeker met de instellingen van de motorrem niet op punt, moet ik soms harder dan geanticipeerd de Brembo’s opwarmen. Éénmaal loopt het bijna mis als ik niet op tijd afrem en de banden het laten afweten waardoor de motor lichtjes uitbreekt in een scherpe bocht, gelukkig zonder gevolgen. Daarmee kom ik bij het eerste kritiekpuntje. De Livewire heeft de capaciteiten ondanks zijn gewicht om serieus hard te gaan, ook in de bochten. Zo is de grondspeling van de voetsteunen ruim voldoende om de motor plat te leggen zonder zorgen. Helaas geven de banden weinig vertrouwen en dit wordt door de medejournalisten bevestigd. Een gemiste kans, want verder heeft hij de capaciteiten om mits meer gewenning als serieuze bochtenpikker te worden aanschouwd. 

Range

Naar het einde toe passeren we enkele vluchtheuvels, de ideale testbanken voor het comfort. Zowel vooraan als achteraan zijn de veringen volledig instelbaar. Op zich prima, maar heel comfortabel kan je de Livewire niet noemen. Ook het zadel is eerder aan de harde kant en lange ritten lijken uitgesloten, zelfs los van de reikwijdte van de energiebron. Dit topic domineert niet geheel onterecht de discussie als een elektrische motor ter sprake komt. Voor de Livewire is dit 158 km bij gemengd gebruik. Niet heel veel maar dit is meer dan sommige klassieke modellen van Harley-Davidson, aldus de persverantwoordelijke. Helaas was de rit te kort om de proef op de som te nemen, maar ik vertrouw deze waarden. Het volladen met een gewone lader vergt elf uur, die cijfers zijn koren op de molen voor de critici van elektrisch rijden. Harley pleit daarom om te geloven in een aanpassing van het gebruik, net zoals je bewust omgaat met de batterijduur van je smartphone. En daar wil ik een stuk in meegaan. Het is allemaal nieuw en daardoor schrikt het sommigen af. Als je de Livewire bij dagelijks gebruik oplaadt tijdens de kantooruren of tijdens de nacht, ondervind je weinig tot geen problemen. Maar het vergt dus een bewustwording. Intensief reizen is uitgesloten, tenzij je de fastchargers overal weet te vinden, en vergis je niet, dit zijn er ondertussen meer dan je denkt en het aantal groeit dagelijks. Via een speciale H-D applicatie kan je deze vinden en in sommige steden zoals toevallig Barcelona is het laden zelfs gratis, dan kan je niet ontkennen dat het interessant wordt. 

Onvermijdelijke evolutie

De rit was kort en een diepgaande conclusie is niet mogelijk, hiervoor moet je de motor dagelijks kunnen gebruiken en aan den lijve ondervinden hoe het daadwerkelijk leven is met zo een elektrische machine. In de nabije toekomst hopen we de Livewire voor een week of meer te ontlenen nu de eerste modellen in Europa stilaan worden geleverd. De motor is zeker niet perfect, maar dit is nog maar het begin. Het is de start van een onvermijdelijke evolutie waarin Harley eerste als van de grote merken uit de startblokken is geschoten. Helaas kan je met een verkoopsprijs van 34.000 euro moeilijk spreken van een koopje en zal het voor velen onbereikbaar speelgoed zijn. Jammer want naast het ecologische aspect dat zich in deze tijden opdringt, zou je de Livewire zo waar vooral kopen voor de fun factor. Het ding accelereert absurd hard, het verteert de bochten relatief goed en de blitse verschijning zonder geluid zuigt alle aandacht op. Wetende dat dit slechts het begin is, kijk ik alvast uit naar de toekomst. 

In het volgende nummer van M&T (januari) gaan we nog dieper in op elektrisch rijden en vergelijken we met een Amerikaanse uitdager met behapbaar prijskaartje. 

Tekst: Charly de Kinderen

Foto's: Harley-Davidson