Rij-indruk: 2021 KTM 1290 Super Adventure S

KTM heeft z’n Adventure-vlaggenschip, de 1290 Super Adventure S, volledig op de schop genomen voor 2021. Het resultaat is een compleet nieuwe motorfiets met een nieuw chassis en dito styling. Ook de krachtbron ervan onderging veranderingen al bleef het formaat – een 75° V-twin van 1301 cc – ongewijzigd.

Het motorblok heeft nu dunnere carterwanden en onderging ook interne detailwijzigingen als gevolg van de switch naar de Euro 5-normen. Enkele maanden geleden had ik de kans om als eerste ‘outsider’ met de pre-productieversie van het nieuwe S-model te mogen rijden.

Weegt het V-twin motorblok van de 1290 Super Adventure S nu 1,6 kg minder dan z’n voorganger, dan weegt de motorfiets in z’n geheel toch meer (nu zo’n 220 kg). Dat extra gewicht zijn geen coronakilo’s maar wel Euro 5-kilo’s. “Euro 5 betekent dat we nu een extra catalysator moesten inbouwen” zei projectleider Joachim Sauer. “Die Euro 5-regels helpen niet echt als je een lichte en aangenaam rijdende motorfiets wil bouwen en dus zouden we graag nog wat extra gewicht van de productieversie schaven”, aldus Sauer.

Vliegend tapijt

De 2021 Super Adventure S is uitgerust met een herziene versie van WP’s semi-actieve Apex ophanging, die gecontroleerd wordt door de SCU (Suspension Control Unit) en dat dankzij informative die doorgestuurd wordt door het zesassige Bosch IMU-systeem en de hellingshoeksensor daarvan. Toen ik dit systeem vijf jaar geleden op de 1290 GT ontdekte was ik al behoorlijk onder de indruk ervan. Maar nu, op de nieuwe  Super Adventure, is het nog merkbaar beter geworden. Een indruk die bevestigd wordt wanneer ik sommige passages over gebarsten wegde nog eens overdoe op de ‘oude’ Super Adventure, die Sauer als referentie heeft meegebracht.

Het mag dan al als een cliché klinken maar toch heb je op het 2021-model het gevoel dat je op een vliegend tapijt zit. Maar eerlijk gezegd, had ik niet verwacht dat je bijna over de hobbels en scheuren in het asfalt zou zweven. Je ziet de imperfecties in het wegdek , maar je voelt ze nauwelijks wanneer je erover rijdt. Dankzij de semi-actieve vering is het rijcomfort dusdanig, dat je bijna in een pluche zetel lijkt te zitten. Om tot dit resultaat te komen, ontwikkelden de KTM-ingenieurs nieuwe software met gewijzigde algoritmes. De geüpdate SCU past de dempingratios nu ‘in real time’ aan via magnetische kleppen die responderen op veranderende wegdekken en op de input van de rijder. Veerweg-sensoren liggen aan de basis van dit geavanceerd systeem dat, via het TFT-dashboard en de knoppen aan de stuureinden volledig, instelbaar is. Via de optionele ‘Technical Accessory’ kan de rijder ook aanpassingen aan zowel de voorvork als de schokbreker aanbrengen. Standaard heb je de als rijder de keuze uit drie verschillende dempingmodi : Comfort, Street en Sport. Daarnaast staan ook nog de modi Offroad en Auto op de optielijst. Al deze dempingmodi worden aangestuurd door de data die de hellingshoek-sensor genereert, alsook door jouw eigen rijstijl.

“Als je een snelle rijder bent zal het systeem ingrijpender reageren, terwijl het bij rijders die het kalm aan doen eerder, dat minder zal doen”, legde Joachim Sauer de werking van de semi-actieve vering uit. “Het systeem past zich dus aan jouw rijstijl aan, maar ook aan het wegdek, zelfs als dat onverhard is. We weten dat deze technologie nog verder ontwikkeld kan worden, maar toch we daar voorzichtig mee zijn. Als we het te complex maken, zal het teveel worden voor de gemiddelde motorrijder. Met deze setting spelen tijdens het rijden vergt veel van je concentratievermogen. Dus is het beste wat je kan doen vooraf de juiste instellingen te kiezen, en daarbij misschien zelfs gewoon voor de Auto-modus opteren. Op die manier doet de motorfiets alles wat je van hem verlangt op z’n eigen manier. We zijn er nu van overtuigd geraakt dat een motorfiets als de nieuwe Super Adventure dan ook een echte overhandiging door de dealer vergt. Op die manier kan alle nieuwe technologie en de werking ervan rustig uitgelegd worden aan de klant.”

Minder snelheidsboetes

Ook de nieuwste technologische aanwinst van de 2021 Super Adventure S, z’n innovatieve, adaptieve cruisecontrol-systeem, zal wellicht enige extra toelichting vergen. Het radar-gebaseerde systeem werd in samenspraak met elektronicagigant Bosch ontwikkeld en past automatisch de veilige afstand tot een voorligger aan. Die veilige afstand kan op vijf verschillende niveau’s ingesteld worden, via de hertekende bedieningsknoppen aan de stuureinden. Het adaptieve cruisecontrol-systeem wordt geactiveerd vanaf het moment dat je 30 km/u in tweede versnelling rijdt en blijft dat tot je 150 km/u rijdt. Volgens KTM is het systeem er vooral op gericht om de concentratie van de rijder over langere afstanden aanzienlijk te reduceren en dus ook vermoeidheid tegen te gaan. Maar veel motorrijders zullen het wellicht ook gebruiken om aan veel lagere snelheden toch verkeersboetes te vermijden. Zoals het geval is op de Autobahn nabij Salzburg waar snelheidscamera’s erop toezien dat de 80 km/u niet wordt overschreden.

De afstand tot de voorligger kan zoals reeds gezegd op vijf verschillende niveau’s worden ingesteld: Erg kort, Kort, Middellang, Lang en Erg lang en dat zowel in een Comfort- als Sport-modus. In de software zitten nog enkele troeven vervat, zoals een ‘overtake assist’, waarbij je dankzij een korte maar krachtige acceleratie van baanvak kan veranderen. Er is ook een conventioneel cruisecontrol-systeem, dat je met de nieuwe ‘lepels’ op de stuurhelften bediend. Dit systeem kan je onafhankelijk van het adaptieve cruisecontrol-systeem gebruiken en bedient ondermeer de remmen om de snelheid onder controle te houden tijdens afdalingen. De nieuwe zesassige hellingshoek-sensor speelt een sleutelrol in het weggedrag van de KTM door ten allen tijde de positie van de motorfiets te monitoren, alvorens aan te remmen of krachtiger te accelereren.

Een hand uit de hemel

De vraag is nu uiteraard of het adaptieve cruisecontrol-systeem ook in de praktijk werkt? En daar kan ik volmondig ‘ja’ op antwoorden. Het systeem is makkelijk af te stellen en bij te regelen via de erg toegankelijke controleknoppen op het stuur. En ook al testte ik het niet uit op de autosnelweg, in ideale omstandigheden, toch kreeg ik een goed beeld van het systeem. Dat gebeurde toen ik aan 120 km/u op een lang, recht stuk weg reed, met m’n vingers op de voorremhendel. Dat was om alsnog te kunnen ingrijpen indien ik toch iets te dicht op de oude, boeren-pickup voor mij zou naderen. Toch voelde de werking van het systeem enigszins surrealistisch aan, alsof een hand vanuit de hemel je plotsklaps doet vertragen. Dat geldt niet halen bij het snel naderen op boer Fritz, maar ook op auto’s of scooters die voor je rijden. Ook aan 60 km/u werkte het systeem best ok. Al kreeg ik, zoals gezegd, niet de kans om het, daar waar het wellicht best tot z’n recht komt, op de autosnelweg, te proberen. Maar ik ben er zeker van dat het me bij m’n passage door Salzburg geld had bespaard door in te grijpen, wat niet kan gezegd worden van de Koreaanse huurauto waarmee ik reed.

De herziene vormgeving van de nieuwe Super Adventure maakt dat je veel meer ‘in’ deze motorfiets genesteld zit, dan op z’n voorganger het geval was. En dat op een haast behaaglijke manier. Die houding is te danken aan het feit dat de 23 liter benzine nu in drie verschillende tanks verspreid wordt. Op die manier zit je lager en comfortabeler. Een zithouding die opmerkelijk beter past bij de lange en snelle verplaatsingen die je met deze motorfiets kan maken. Bij het oude model had je meer het gevoel er bovenop te zitten, op een zadel dat een stuk minder dik, en dus ook minder comfortabel was. De nieuwe rijpositie lijkt wel een stuk lager dan de 11 mm verschil die KTM opgeeft. Ondanks de lagere zithouding zit je niet verkrampt maar voel je je juist meer deel uitmaken van de motorfiets. Dat komt vooral tot uiting wanneer je de motorfiets van de ene zijde naar de andere laat kantelen. Dat gebeurt nu op een intuïtiever minder fysieke manier. Ook in lange, doorlopende bochten merk je een verschil met de oude motorfiets. De nieuwe Super Adventure S laat zich makkelijker in een strakke lijn dwingen, flirtend met de binnenkant van de bocht. Op z’n voorganger moest je daarvoor meer moeite doen. Het wordt evenwel uitkijken of de verbeterde bochtenstabiliteit van de nieuwe Super Adventure nog steeds merkbaar zal zijn met een passagier en/of bagage achterop. Maar met slechts alleen de rijder in z’n zadel kerfde de KTM als ware op automatische piloot door de bochten van Oberösterreich.

De Super Adventure S staat vanaf maart bij de KTM-dealers aan een basisprijs van € 18.999 en dat in een zwarte uitvoering of in het gekende KTM-oranje. De meer offroad-gerichte Super Adventure R-variant volgt later.

Tekst: Alan Cathcart/BJ

Foto's: KTM/Heiko Mandel (test), KTM Images/Rudi Schedl