De retrotrend is al een tijdje aan de gang in de motorfietsenbranche. Caféracers waren als eerste opnieuw hip, en nu zijn de scramblers aan de beurt. Wij kozen vier middenklasse scramblers uit voor een vergelijkingstest in de onherbergzame Yorkshire Dales in Engeland, naar onze mening zowat de ideale speelplaats voor dit type motoren. Hoe dat uitdraaide, verklappen we nog niet, maar het leverde in ieder geval heel mooie beelden op.
Tekst: Wim Depraetere
Foto’s: Pieter Pacques
Even een stukje geschiedenis. De scrambler – of beter: het scramblertype – dateert al van bijna driekwart eeuw geleden. Ontstaan in Engeland, is het de voorloper van de huidige cross- en enduromotoren. In de jaren ‘50 en ‘60 werden de scramblers af fabriek geleverd en bleven de aanpassingen aan de bestaande straatversies beperkt tot noppenbanden, iets gewijzigde vering en verhoogde uitlaten. De scramblers van tegenwoordig worden amper nog offroad gebruikt, het zijn eerder gewone straatmotoren met een retro scramblerlook.
De scrambler verwierf wereldfaam door de film ‘The Great Escape’, waarin Steve McQueen met een tot scrambler omgebouwde Triumph Bonneville wat stunten uithaalt. Nog meer reclame kreeg de scrambler dankzij de serie ‘Happy Days’, waarin het karakter ‘Fonzie’ rondrijdt op onder andere een Triumph scrambler uit 1949.
Voor onze vergelijkingstest kozen we vier middenklasse scramblers: de Yamaha XSR700, de Moto Morini Seiemmezzo 6.5 SCR, de Benelli Leoncino en de CFMoto 700-CLX Adventure. Alle vier hebben ze een enorm hoog fungehalte. De eenvoud van hun design moet de rijder overtuigen dat geen enkel terrein onoverkomelijk is. De arena waarin ze het tegen elkaar moesten opnemen was niet de minste: bochtige wegen met bulten en oneffenheden, hoogteverschillen en nog veel meer uitdagingen. En dat alles bij wisselende weersomstandigheden, van zonnig zomers tot regenachtig en winderig, kortom typisch Engels weer. Je ziet, we hebben er alles aan gedaan om er een zo compleet mogelijke test van te maken.
Wat deze vier scramblers duidelijk gemeen hebben, is dat ze niet bedoeld zijn als reismotor. Vooral de Yamaha en de Moto Morini moeten het doen met een relatief klein zadel. Wil je een roltas op de duo binden, dan neem je ook een deel van het zadel van de piloot in. De Yamaha en Moto Morini kunnen wel een magnetische tanktas meevoeren, dankzij de metalen brandstoftank. Op de Benelli en de CFMoto hadden we zadeltassen gemonteerd, en die hielden zich zeer behoorlijk. Toch is de algemene vaststelling dat een scrambler niet de ideale reismotor is. Want ook qua veerinstellingen zijn deze motoren zeer rudimentair, op de CF Moto na, die zowel voor als achter regelbare veervoorspanning heeft. De Yamaha en Benelli hebben op de achterveer een regelring, die je moet bedienen met een speciale sleutel die niet was meegeleverd.
De volledige versie van deze reisvergelijkingstest lees je in het julinummer van Motoren & Toerisme, dat nu in de winkel ligt.