Op retraite met de motor

Motorrijden, dat is vrijheid. Maar ook een houten kont, stijve knieën en een nek die kraakt als een oude schommelstoel. Zeker na een dag stevig doorrijden. Waarom zouden geest en machine wél liefde en zorg krijgen, en lijf en leden niet? Met die filosofie trok ik op een ongewone retraite: een motorreis langs drie Duitse kuuroorden die met hun warmwaterbronnen en typerende uitstraling, een plek op de UNESCO-lijst van kuuroorden wisten te bemachtigen. Bad Ems, Bad Kissingen en Baden-Baden - klinkende namen die ruiken naar oude grandeur en zwavel.

Het concept is eenvoudig: overdag leggen we zo’n 300 kilometer af door uitgestrekte, verlaten landschappen. ’s Avonds genieten we van een warm bad in heilzaam mineraalwater, gevolgd door een glas frisse Riesling bij een stevige Duitse maaltijd. Wie nog energie over heeft, kan de avond stijlvol afsluiten in een casino dat de charme en grandeur van vroeger ademt. Alleen jammer dat een smoking niet in de krappe zijkoffers van onze Amerikaanse toermotoren past en zijn we helaas (maar terecht) niet welkom in onze motorpakken.

Toch vergeven we Duitsland snel. Want wie zich laat meevoeren langs de rivier de Lahn, voorbij dorpen die klinken als wijnetiketten en langs wegen die op en neer gaan met het landschap, komt vanzelf helemaal tot rust. Als we ook nog eens verwend worden met strak asfalt en je begrijpt waarom zelfs onze Amerikaanse zwaargewichten - een Harley-Davidson Street Glide en een Indian Chieftain - zich hier helemaal thuis voelen.

Onderweg leren we dat “Straßenschäden” vaak synoniem is voor ‘niets aan de hand’, dat mineraalwater naar lood en aarde kan smaken en dat sauna’s wonderen doen voor verkrampte spieren. We ontdekken hoe Duitse stadjes een multicultureel culinair palet presenteren en hoe zelfs nonnen heimwee kunnen hebben naar hun motorverleden.

In Baden-Baden flaneren we langs magnolia’s in bloei, Romeinse ruïnes en belle époque-gevels. De stad ademt oude rijkdom, nieuwe wellness en alles daartussenin. Hier lopen Gucci en orthopedische sandalen hand in hand over de Lichtentaler Allee.

De Schwarzwaldhochstraße trakteert ons daarna op een adembenemende rit, waarbij herinneringen aan motorreizen van tien jaar geleden opduiken tussen de sparren. Wat volgt is een passage door de Franse Elzas - saucisson in het gras! - en het motorrijdersparadijs Pfälzerwald. Hier kruisen we gelijkgestemden, ontwijken we motorrijverboden en genieten we van de lokale kebab met karakter.

Via talloze kastelen aan de Rijn, haarspeldbochten en ferry’s in de avondzon glijden we uiteindelijk terug naar waar het begon: Bad Ems. Herboren? Misschien. Maar vooral voldaan en verwonderd hoe mooi Duitsland kan zijn.

Het hele kuuroorden-verhaal lees je in het M&T-nummer dat nu in de winkel ligt. 

Bestel je nummer via www.tijdschriftenwinkel.be of neem een abonnement op Motoren & Toerisme.