Net getest: Triumph Daytona 660 ‘terug naar de beginjaren’

Toen Triumph de Daytona-naam onlangs van onder het stof haalde, werd er door menig motorjournalist hartstochtelijk gegiecheld. Maar is de nieuwe Daytona 660 even begeerlijk als de 675 van weleer? ‘Als je dezelfde sensatie verwacht als toen, dan breng ik teleurstellend nieuws’, vertelt redacteur Charly net na z’n eerste testrit. ‘Maar schaaf je je verwachtingen bij dan presenteert Triumph hier wel een aantrekkelijke instap in z’n exclusieve driecilindersportclub’

Tekst: Maarten Van Caesbroeck

Foto's: Triumph Media

M&T-redacteur Charly De Kinderen testte gisteren de 2024 Triumph Daytona 660 in het zonnige Benidorm. Vandaag beantwoordt hij vier vragen over deze nieuwkomer onder de middenklasse sportmotoren.

Presenteerde Triumph hier een Trident 660 in een nieuw kleedje, of doet het nieuwe model de Daytona-naam eer aan?

‘Het is belangrijk om eerst te zeggen dat Triumph met de nieuwe Daytona eerder terugkijkt naar de nineties, of de beginjaren van de Daytona. Toen was de Daytona een sportieve motor, maar met een duidelijke focus op de weg. Dat veranderde vanaf 2006 met de Daytona 675, die duidelijk zijn pijlen op het circuit richtte. Triumph maakte duidelijk dat we deze nieuwe versie dus niet moeten vergelijken met die laatste Daytona.’

‘Er werd wel degelijk verbeterd op de bestaande Trident 660, het naakte broertje van de Daytona 660, maar misschien nét niet genoeg om er helemaal wild van te worden. Ja, de vermogenswinst van 81 naar 95 pk is duidelijk voelbaar, net als de aangepaste geometrie. Al betekent dat eerst vooral dat het blok iets te wild is geworden voor z’n eigen budgetvriendelijke chassis en ophanging. En dat laatste betekent vooral dat m’n polsen en m’n kont wat meer pijn deden na 180 kilometer in het zadel, al hoort dat bij een motor met een sportieve houding.’

Een motor voor de liefhebbers dan? Wie mooi wil zijn moet pijn lijden, toch?

‘Akkoord. Maar ook van de fysieke verschijning had ik net iets meer verwacht. Je merkt hier en daar dat het een Trident in verkleedkleren blijft, en bijvoorbeeld de kunststof panelen die het stalen buizenframe moeten verbergen lijken mij niet heel duurzaam, en begonnen zelfs op de testmotoren al enkele krasjes te vertonen. Zo zijn er nog kleine details, die een anders erg knappe motor wat goedkoop doen aanvoelen en die de uitstekende kwaliteit waar Triumph voor staat niet alle eer aan doen. Maar al bij al vind ik het wel een conservatieve schoonheid, zonder al te veel gekkigheid. Vooral in z’n carnival red-kleedje doet deze motor echt nekken draaien.’

Hoe gedroeg de Daytona 660 zich op de weg?

‘Het blok is erg performant en gasaanname is verrukkelijk zacht. Deze triple brengt je met alle graagte en mooi gezang naar 12.650 toeren. Daar helemaal bovenaan valt hij wel wat plat: de kracht zit ‘m vooral in het middenbereik, juist waar je het in het dagelijks verkeer nodig hebt.’
 
‘De motor is zelfs zo performant, dat ik wel snel tegen de limieten van het chassis aanbotste toen ik echt begon te raggen. Dat de vering enkel achteraan in veervoorspanning te regelen is, helpt dan niet. Ook de voorvork duikt echt aanzienlijk als je aan de remhendel sleurt, en de achterkant voelde ik ook af en toe uitstappen. Maar, en hier volgt een heel belangrijke kanttekening, Triumph zei van begin af dat deze iteratie van de Daytona niet bedoeld is om in de voetsporen van de 675 te treden. Dit is geen circuitmotor, maar een sportmotor voor dagelijks gebruik en met het oog op het aanspreken van een jonger doelpubliek. In die zin doet hij veel sneller aan de oudere Daytona’s denken, die nog enige toerkwaliteiten bezitten.’

Je reed onlangs nog op de GSX-8R van Suzuki, een nieuwkomer die vol lof ontvangen werd. Wat kan deze Triumph nog brengen in dit competitieve segment?

‘Toegegeven: de Suzuki is qua rijkwaliteiten en standaarduitrusting beter geschikt voor uitermate sportieve motorrijders. Het design is iets gedurfder, het chassis voelt stijver en je moet al niet bijbetalen voor een quickshifter. Maar toch heeft de Daytona 660 een x-factor die ‘m aantrekkelijk gaat houden voor veel nieuwe rijders: die heerlijke triple en de Triumph-badge, dat is niet niets. Maar dan werpt de vraag zich op… waarom geen Street Triple 765? Die andere schone is namelijk maar enkele honderden euro’s duurder.’