De motorfiets op de foto hierboven is de Honda GL 1000, de allereerste versie van de Gold Wing. Honda lanceerde de machine in het midden van de jaren ’70. Het motorconcept was toen al gelijkaardig: een dikke viercilinder boxer. Of zoals Honda het zelf verwoordde: een ‘flat four’. Van bij het begin mikte Honda met deze motorfiets op de toerrijder en dan liefst een kilometervreter in plaats van een zondagsrijder. Vanuit 2020 bekeken zien we vooral een krachtige naked in de GL1000. Met een vermogen van 80 pk was hij midden jaren ’70 een krachtpatser. Bovendien loste de GL1000 de CB750 af, als Honda’s vlaggenschip. Al oogde hij, voor een Gold Wing althans, behoorlijk rank en slank, toch zette hij in 1975 al 265 kg droog op de weegschaal. De geschiedenis zou bewijzen dat Honda gelijk had om met de GL1000 wel op een toerend en niet op een sportief rijdend publiek te mikken. Maar het zou weleens boeiend zijn, te overwegen wat er gebeurd was, mocht Honda die keuze niet gemaakt hebben? Hadden we dan nu een fabrieks Honda met ‘flat four’-krachtbron gezien in de MotoGP?