Eerbetoon aan Giancarlo Morbidelli

Vorige week overleed op 86-jarige leeftijd Giancarlo Morbidelli. Morbidelli was een entrepreuneur die in de jaren’60, ’70 en ’80 z’n bedrijf tot absolute mondiale marktleider inzake houtbewerkingsmachines zou doen uitgroeien. Maar daarnaast was Morbidelli ook iemand met een passie voor Motorsport. Niet zomaar een fan, wel iemand die z’n naam op een GP-machine wou zien staan. Eens die ambitie realiteit werd, bleek hij ook nog een uitstekend constructeur van racemachines te zijn.

Het in Pesaro Morbidelli-team domineerde midden jaren ’70 de 125cc-klasse van de Wegrace GP’s. Met wereldtitels voor Paolo Pileri (1975) en Pier Paolo Bianchi (1976 en 1977). In 1977 sloeg Morbidelli zelfs een dubbelslag in het wereldkampioenschap want naast de titel van Bianchi werd ook het WK bij de kwartliters gewonnen, met Mario Lega. Ook Graziano Rossi, de vader vàn, zou in 1979 drie GP’s bij de kwartliters winnen op een Morbidelli-machine. Opvallend: Morbidelli bouwde alleen motorfietsen voor z’n eigen raceteam en dus geen lucratieve klantenversies.

Vanaf 1978 ging Morbidelli evenwel toch in zee met de Benelli-tak die wapens bouwde (Benelli Armi), eveneens uit Pesaro. Samen richten ze het merk MBA op. De tweecilinder MBA’s zouden in de late jaren ’70 en de jaren ’80 de 125cc klasse van de GP’s domineren. Tot, de FIM voor het seizoen 1988 het technische reglement van de 125cc GP’s aanpaste en de klasse voorbehouden werd aan ééncilinders. Ondertussen was Giancarlo Morbidelli’s focus verschoven op de racecarrière van z’n zoon Gianni. Die verkoos evenwel vier boven twee wielen. Morbidelli junior schopte het tot in de Formule1 en reed zelfs 1 GP (Australië 1991) voor de Scuderia Ferrari, als vervanger voor de toen net ontslagen Alain Prost.

Vader Giancarlo zou nog eenmaal een comeback maken als motorconstructeur. In 1994 bouwde hij de Morbidelli V8, een 850cc toermotor met longitudinaal geplaatst V8-motorblok. De oorspronkelijke vormgeving van het prototype door auto-ontwerper Pininfarina werd zeer lauw onthaald. Daarop ging Morbidelli in zee met Bimota, dat in het nabijgelegen Rimini gevestigd is.  Uiteindelijk zouden slechts één prototype en drie productiemachines van de Morbidelli V8 gebouwd werden. Na de overname van Morbidelli’s machinefabriek door naaste concurrent SCM moest het project gestaakt worden.

Morbidelli richtte daarna z’n focus op de oprichting van een motormuseum. Dat museum, dat in 1999 de deuren opende voor het publiek, had een collectie van 350 motorfietsen. Het leeuwendeel van de Morbidelli-collectie gaat tijdens het laatste weekend van april onder de hamer tijdens de traditionele veiling (door veilinghuis Bonhams) op de Stafford Classic Bike Show.

Tekst: Alan Cathcart/BJ

Foto’s: Archief Alan Cathcart