De iconische bikerjas: van Marlon Brando tot modeshows

De Schott Perfecto is niet zomaar een leren motorjas; het is een tijdcapsule waarin bijna een eeuw vakmanschap, innovatie en rebelse allure samenkomen. Van de straten van Manhattan en Hollywood tot internationale motorevenementen, is het een symbool van culturele revolutie. Van zijn debuut als utilitaire motorjas tot internationaal cult-icoon. Wij zetten de geschiedenis van het meest iconische en rebelse kledingstuk in kaart.

In 1913 begonnen de broers Irving en Jack Schott, zonen van een Russische immigrant, in een kelder op de Lower East Side van Manhattan met het vervaardigen van regenjassen. Al snel experimenteerde Irving Schott met leer. Toen Irving Schott in 1928 de allereerste “purpose-built” leren motorjas op de markt bracht, noemde hij hem naar zijn favoriete sigarenmerk: Perfecto. Voor slechts $5,50 (nu ongeveer $76,–) was hij verkrijgbaar bij Harley-Davidson-dealers op Long Island. Oorspronkelijk vervaardigd uit paardenhuid, een intens slijtvaste leersoort dat na gebruik een zeer karakteristieke patina ontwikkelt. Vanaf de jaren ’60 werd er deels overgeschakeld op runderleer. De jas werd ook voorzien van een asymmetrische ritssluiting met stormflap, specifiek ontworpen om wind en regen buiten te houden tijdens kilometerslange ritten over onverharde paden.

The Wild One

Maar lang voordat iedere modebewuste straatstijl-kopieërder zijn eigen Perfecto droeg, vergaarde de jas wereldfaam op het witte doek. In de cultfilm The Wild One (1953) kroop Marlon Brando in wat we nu identificeren als model 618. Zijn Johnny Strabler–personage personifieerde pure vrijheid en roekeloze rebellengeest, een beeld dat zó krachtig was dat leren jassen in sommige Amerikaanse en Britse scholen werden verboden.

Popcultuur

De Perfecto bleef niet hangen in de jaren ’50. In de jaren ’70 en ’80 adopteerde de New Yorkse punk- en new-wave-scene de jas als uniform: musici als The Ramones, Blondie en Lou Reed stonden er symbool voor hun compromisloze attitude. En tot op de dag van vandaag duikt de jas op als statementstuk in modecollecties en op motorfestivals wereldwijd. Verdwenen van het witte doek is hij helemaal niet. In de film ‘The Bikeriders’ speelt de Schott Perfecto opnieuw een hoofdrol als symbool van 1960’s motorclubs en rebellie. Kostuumontwerper Erin Benach werkte hiervoor nauw samen met Schott om een exclusieve Perfecto te ontwikkelen, geïnspireerd op de motorjas van clublid Benny (gespeeld door Austin Butler).

Schott werd niet enkel bekend dankzij hun leren motorjassen, maar ook dankzij hun bijdrages aan de uniformen van het Amerikaanse leger. Zelfs voor de Tweede Wereldoorlog leverde Schott al uniformelementen aan de ‘US-Army’. Uitgerust met dezelfde aandacht voor bescherming en draagcomfort ontwierp Irving Schott mee de iconische bomberjassen voor de US Air Force. Tegelijkertijd produceerde zijn bedrijf de klassieke melton-wollen peacoat voor de Amerikaanse marine, en bleef dat gedurende zestig jaar doen.

Vandaag

Tegenwoordig produceert Schott NYC alle Perfecto-modellen nog steeds in eigen huis in Union, New Jersey, onder leiding van de derde en vierde generatie Schotts. Elke jas wordt daar nog met de hand geknipt, gestikt en afgewerkt, waarna hij strenge controles ondergaat op de kwaliteit van het leer, de stiknaden en de hardware zoals ritsen en drukknopen. Dat maakt wel dat de jassen niet zo goedkoop meer zijn. Wie vandaag wil toeren in een Perfecto, zal daar ongeveer 1.000 euro voor moeten neertellen. Gelukkig gaat hij wel jaren mee.

Voor de motorrijder is de Perfecto méér dan een veiligheidsjas. Het is een erfstuk dat, bij juist onderhoud generaties lang meegaat. Wie in New York de fabriek bezoekt, kan zelf zien hoe een echt stukje Americana-geschiedenis tot stand komt. En of je nu onderweg bent van Brussel naar de Ardèche of toert langs de ruige kust van Cornwall, elke naad en kras in dat zwarte leer draagt het verhaal van bijna honderd jaar avontuur en innovatie met zich mee. Kortom: wie de open weg eert, kiest geen massaproduct, maar een icoon. De Perfecto is niet alleen een jas, maar voor de vintage-minded motortoerist een onmisbare metgezel.

Tekst en opmaak: Jef Cambré