Roadtrip: Op monumentenjacht in de Balkan

Heb je ooit al gehoord van het Buzludzha-monument in het Bulgaarse Balkangebergte?” Een simpele vraag kan grote gevolgen hebben. Na een avondje surfen doorheen de regio en de historie van de Balkan, raakte ik geïntrigeerd door de spomeni (of spomeniks), de massieve, vaak bizar gevormde oorlogsmonumenten uit socialistische tijden die je in heel voormalig Joegoslavië aantreft. Elke spomenik vertelt een verhaal over het verleden – en soms het heden. Een prachtig thema om een reis rond te bouwen!

Tekst & foto’s: Pieter Pacques

En zo geschiedde. De voorbereidingen worden getroffen voor een indrukwekkende reis doorheen 14 landen. Het enkel-traject alleen al benadert 2.400 km. Maar enkele maanden voor vertrek kan het plan al in de vriezer met dank aan covid, en daar blijft het tot 2022. Door dit uitstel wijzigt ook het reisgezelschap. Een spijtige zaak om zo enkele medereizigers te zien verdwijnen die mee aan de funderingen van de reis hadden gewerkt. De krijtlijnen liggen echter vast en daar willen de overblijvers zo weinig mogelijk van afwijken. Voor de heenrit selecteren we een verzameling natuurlijke en historische sightseeings. In de Balkan trekken we vooral de kaart van de monumenten. Die rode draad blijven we volgen tot een flink stuk op de terugweg, om dan resoluut wat klassieke bergritten en cols af te werken.

Stenen woud

De aftrap wordt gegeven met een kalme autostraderit tot diep in het voormalige Oost-Duitsland. Daar gaan we de bijzondere rotsformaties van het Elbezandsteengebergte bekijken. Het is dan misschien geen hooggebergte, maar wel een schitterend gebied dat gerust wat meer aandacht zou mogen krijgen. Aan de Duitse kant is de roepnaam 'Saksisch Zwitserland', aan de Tsjechische kant 'Boheems Zwitserland'. Het meest kenmerkend zijn de vele rotspilaren, die samen een stenen woud lijken te vormen. Het gebergte is één van de meest feeërieke landschappen in Europa en met de typische ladderwandelingen is het een waar wandelparadijs. Wij beperken ons echter tot Pravčická brána in Hřensko en de Bastei in Rathen. De eerste is met een spanwijdte van 26 meter de grootste natuurlijke brug in Europa en de tweede een knappe attractie die verschillende rotspilaren met elkaar verbindt. In 1824 nog in hout, in 1851 al vervangen door een zandstenen versie.

De volledige versie van dit reisverhaal lees je in de nieuwe Motoren & Toerisme die vanaf 20 april in de winkel ligt.