LiveWire getest on track

Een mens moet al eens uit zijn comfortzone durven treden om tot nieuwe ervaringen en opinies te komen. In dit geval was dat met een Harley Davidson LiveWire over het circuit gaan scheuren. We hebben onze bevindingen over deze elektrische Amerikaan al enkele malen gepubliceerd in ons magazine, dus was het niet zo relevant het nog eens te herhalen. Maar toen werd geopperd om het vuur aan de lont te steken op een circuit, waren we er graag bij. Op naar circuit Jules Tacheny in Mettet.

Naaimachien

Zich met een Harley op circuit vertonen doet heel wat hoofden draaien. Al zeker als het een elektrische is. Ook voor mij was het een eerste ervaring s met een niet-ontploffingsmotor als krachtbron. Je kan bezwaarlijk zeggen dat hij geen geluid maakt, want met een gezoem als van een Singer naaimachine kondigt de Live Wire zich aan. Het voelt totaal niet in verhouding met de krachtsontplooiing, maar het leek toch beter dan niets. Maar uiteindelijk moesten we onze mening herzien, de relatieve stilte bleek een genot. Als je 20 minuten mentaal en fysiek intensief bezig bent is lawaai een extra belasting van de zintuigen en het is erg vermoeiend. Het uitblijven van motorisch gebrul geeft ongekende rust in het kopje. Met verbrandingsmotoren die steeds heel hoog in toeren gaan wanneer er op scherp wordt gereden is dat een factor die, zo blijkt nu, heel hard kan inspelen op de piloot. De aandacht hoefde zich ook niet te richten tot het geluid van de motor om eventueel op of terug te schakelen, er is een constant en instant vermogen van bij begin tot tegen de stuit. Voor mij was dat een van de grote openbaringen. Ik kon ook vaststellen dat het niet enkel motorlawaai is dat voor hinder zorgt. Ook het windgebulder is prominent in de totale geluidsoverlast in de helm, gehoorbescherming blijft dus ook in de elektrische wereld aangewezen.

Strak in het pak

Even adembenemend als de stilte die de Harley Live Wire produceert is de strakheid van het chassis. De batterijen van elektrische voertuigen zijn nog steeds een moeilijk gegeven, het gewicht is immers aanzienlijk. Accelereren en remmen zal er duidelijk door beïnvloed worden, dat is algemeen geweten. Bij de eerste rondjes had ik schrik dat de remmen van Brembo de massa moeilijk onder controle zouden krijgen. Maar weer een aangename verrassing: er was nog een massa asfalt over voor ik aan de bochten kon beginnen. En telkens opnieuw kon ik mijn rempunten positief bijpassen. Daarvoor krijgt de LiveWire een dikke pluim. En er was nog een vooroordeel dat op de schop kan. In gedachten had ik me in lange snelle bochten al op een deinend cruiseschip gewaand, maar het tweedelige wiegframe zorgt ervoor dat de motor zuiver en strak de gekozen rijlijn blijft volgen. Heel eigenaardig is dat het balhoofd met een zestal bouten aan de rest van het frame is gemonteerd. De motor, eigenlijk eerder het geheel van batterijen en aandrijflijn maken ook integraal deel uit van het frame. Geen enkele Harley Davidson heeft me tot op heden het gevoel gegeven zo zuiver te sturen. Uiteraard zijn de instelbare Öhlins veerelementen mee verantwoordelijk voor het geweldige rijgedrag.

Limieten

Zoals eerder vermeld zijn de batterijen nog steeds een grote zorg voor de constructeurs van elektrische voertuigen. Om na te gaan hoe lang die energieopslag het uitzingt is een circuittest een goede waardemeter. De rijsessies duren telkens 20 minuten en tussen iedere sessie is er een uur rust. Een uur waarin kon bijgeladen worden aan het gewone lichtnet (in Mettet is (nog) geen snellaadinfrastructuur). De vaststelling is dat na twee sessies en een uur laden er amper 20% van de capaciteit resteerde. Dat was zeker niet genoeg om een derde sessie vol te rijden. Een andere opmerkelijke vaststelling was dat de topsnelheid, gelimiteerd tot 184 km per uur, na enkele ronden niet meer bereikt werd. Op het einde van de tweede sessie gaf de snelheidsmeter amper 165 km per uur aan. De afgelegde afstand tijdens die twee sessies samen…. 65 kilometer. Er is op dat gebied dus nog wat werk aan de winkel.Voorlopig zullen de Harley’s zich dus nog niet massaal richting circuit begeven, dat is duidelijk. Maar dat het principe en de rij-eigenschappen van elektrische voertuigen een meerwaarde kunnen hebben is eveneens duidelijk. Ze vervuilen immers niet en zorgen ook niet voor geluidsoverlast. Een db-killer, wat is dat?

Tekst: Wim Depraetere

Foto’s: Marc Bossiroy